Ginus Geersing, energiebaas met de menselijke maat
Breed geïnteresseerd, eigenwijs ook. Ginus Geersing kreeg bekendheid als provinciale energiebaas en werd later museumdirecteur. Hij overleed begin november op 74-jarige leeftijd.
In herinnering is de letterlijke vertaling en betekenis van het Latijnse In memoriam. Een mooie manier om de overledene te beschrijven en aan te geven hoe zeer deze wordt gemist. Mensenlinq geeft hier aandacht aan om de overledene op een waardige manier te herdenken. Naast tekst maakt Mensenlinq het mogelijk om mooie foto's te plaatsen. Een In memoriam wordt hierdoor een hele mooie aanvulling op de rouwadvertentie of rouwkaart.
Breed geïnteresseerd, eigenwijs ook. Ginus Geersing kreeg bekendheid als provinciale energiebaas en werd later museumdirecteur. Hij overleed begin november op 74-jarige leeftijd.
Met kleine passen beende Zuster Paulo dag in dag uit door de binnenstad van Groningen. Ze woonde in het Sint Anthony Gasthuis, het hofje tegenover het politiebureau aan de Rademarkt. Vanuit haar woninkje ging ze dagelijks naar de Jozefkerk om er te bidden, naar de mis te gaan of om er schoon te maken. Tot op hoge leeftijd was zuster Paulo de aanvoerder van de poetsploeg van de kerk.
Wie hem niet kende, draaide geheid het hoofd om als Klaas Koornstra voorbij liep. Een Fransoos in Borger? Een verdwaalde excentriekeling? Nee, het was Klaas. Zeker voor Drentse begrippen geen alledaagse verschijning, met zijn wijd uitstaande, borstelige kroeshaar. En daar bovenop die alpinopet, alsof hij het ontembare toch een beetje wilde temmen. In werkelijkheid verborg de pet zijn kale kruin.
Tijd van Leven beschrijft het gepasseerde bestaan van mensen met een bijzonder verhaal. Vandaag Bé Wierenga, visser uit Usquert. Het was een gewone dinsdag. En het was niet eens zulk slecht weer, alleen beetje deining uit het Noorden. De garnalenkotter ZK37 was via het Kaigat naar buiten gevaren om boven Schiermonnikoog te gaan vissen. De vangst was tot dan toe wat tegengevallen: schrale boxjes garnalen met zwemkrabbetjes en wijting. Verder naar het oosten zou het beter zijn.
Wanneer krant of tv weer eens naar Terschelling afreisde om over het oorspronkelijke eilander leven te berichten, dan moest het al raar lopen als ze niet bij Jan Zorgdrager in Hoorn terechtkwamen. Hij was de verteller bij uitstek van kleurrijke verhalen over zaken als het kerkelijk leven, de burenorganisatie in de oostelijke dorpen en de eilander natuur.
Een huis vol drakenbeelden en doodskoppen, skeletten voor het raam en een deurbel die je verwelkomt met heavy metalmuziek.
Tijd van Leven beschrijft het gepasseerde bestaan van mensen met een bijzonder verhaal. Zoals Luc Drenthe (1928-2019), nieuwsjager. Hij begroette mensen altijd met twee handen, in plaats van één. Of er kwam een hand op de schouder van de ander. Journalist Luc Drenthe uit Stadskanaal, in juli dit jaar op negentigjarige leeftijd overleden, kon hard en dwingend zijn, bijvoorbeeld tijdens de jacht op nieuws, maar volgens jongste zoon Bert was hij ook een sociale man, begaan met mensen. Geert Lucas Drenthe werkte als correspondent voor RONO en RTV Noord, Winschoter Courant, de kabelkrant, Groninger Dagblad, Nieuwsblad van het Noorden, Telegraaf en bestierde de afgelopen jaren Persburo Luc Drenthe.
Van platenverkoper bij Lampe tot manager van Cuby & the Blizzards en docent elektrotechniek. Dat is in een notendop het leven van Jan Venhuizen uit Assen. Hij overleed vorige week donderdag op 80-jarige leeftijd en werd maandagochtend in zijn woonplaats in besloten kring gecremeerd.