Zelfzorg, een eerste stap na het verlies van een dierbare

Eva is bij mij voor een eerste consult. Ze heeft kortgeleden haar vader verloren en het lukt haar niet de draad van het leven op te pakken. Haar vader is 85 geworden en ze krijgt vooral reacties als: mooie leeftijd, het zal wel goed zijn zo, hij heeft een mooi leven gehad… Zij ervaart het anders; het maakt haar boos. Ze is verdrietig en vooral bezig met de relatie die zij en haar vader hadden. De liefde en het begrip dat ze voor elkaar voelden, de rots in de branding die er altijd voor haar was. Die relatie kan ze nog niet missen.

Verlies er laten zijn versus verlies oplossen

In de westerse wereld is het voor velen gewoon verlies op te lossen door de pijn te verminderen (het gevolg weghalen).  Herstel na een verlies heeft veel meer facetten. Mijn eerste stap bij hulp voor mensen die net een dierbare hebben verloren, is zelfzorg. Als je te maken hebt met verlies zoals Eva, is het raadzaam goed voor jezelf te zorgen. Maar wat betekent goed voor jezelf zorgen? Hoe doe je dat?

Een dierbare verliezen is één van de meest heftige gebeurtenissen in een mensenleven. Je hele lijf rouwt. Dat ervoer Eva ook; ze had last van buikklachten, kon weinig onthouden, haar keel voelde beklemd aan. Op dat moment is het weinig zinvol om aan herstel of verbetering te werken. Met Eva bekeek ik hoe ze het voor zichzelf zo comfortabel mogelijk kon maken en ruimte kon creëren.  Voor haar was dat tijd maken om te genieten van een bad en de zee opzoeken. Ze ervoer de helende kracht van water en de natuur.  Voor anderen kan mediteren, series kijken of gewoon doen waar je behoefte aan hebt, helpen. Je systeem krijgt dan ruimte om te herstellen. Ook is het helpend om goed te blijven eten en te zorgen voor voldoende slaap, of als dat niet lukt, voldoende rustmomenten.

De kern is: Tijd voor jezelf, zodat het verdrietige gevoel kan blijven stromen, er kan zijn en zich niet vastzet als een bal in je buik.

Het leven snel weer oppakken

Voor andere mensen is zelfzorg afleiding. Die willen graag terug naar ‘normaal’. Ook dan is zelfzorg raadzaam. Je kunt dan denken aan op je werk het verlies bespreken met je leidinggevende en niet teveel verantwoordelijkheden op je schouders nemen of rust nemen als het allemaal niet lukt. Je kunt ook aan anderen vragen op je te letten als je van jezelf gewend bent om altijd door te hollen.

Rouw slingert als een klepel van de klok tussen herstel en verlies. Eva merkte op dat naast het verdrietige gevoel dat haar steeds overspoelde er ook momenten waren dat ze weer taken kon oppakken en even niet met  het verdriet bezig was. In de loop der tijd werden de momenten van verlies minder en kon ze weer nieuwe dingen ondernemen.

Gun jezelf ondersteuning

Eva had er baat bij dat we samen haar emoties hebben ontrafeld, haar dagindeling bekeken en in de gesprekken ervoor gezorgd hebben dat het proces gaande bleef. In volgende stappen zijn we rustig op zoek gegaan naar een manier om ervoor te zorgen dat de relatie met haar vader op een andere manier een plek in haar leven kon innemen. Een liefdevolle plek in haar hart, waar ze af en toe kan vertoeven zonder overspoelt te worden door pijnlijke gevoelens.

Gerda Hagenauw – www.movum.nl/over-ons