Witte Jan Oosting uit Emmen, een terriër die van een geintje hield

Tijd van Leven beschrijft het gepasseerde bestaan van mensen met een bijzonder verhaal. Vandaag Jan Oosting uit Emmen (1948-2019).

Jan Oosting draaide er niet omheen. Toen supermarkt Jumbo in Emmen eind vorig jaar met een voetbalplaatjesactie begon, wilde hij beslist niet op de foto als materiaalman van voetbalclub WKE. Nee hoor, geen denken aan. Voor die poeha voelde hij niets. ,,Dat was typisch mijn vader”, zegt Anna Oosting (43).

,,Als anderen met iets kwamen, sputterde hij tegen. Een beetje dwarsliggen, anderen uit de tent lokken, daar hield hij van. Maar hij deed het misschien ook wel omdat hij er slecht tegen kon als er dingen gebeurden waar hij niet op voorbereid was.’’

‘Altijd eerste ‘nee’, om gek van te worden!’

Berend Oosting (39) grijnst. ,,Ik heb jaren met hem samengewerkt en was er iets, dan zei hij altijd eerst ‘nee’ of ‘geen zin in’. Om gek van te worden. Maar bijna altijd draaide hij na verloop van tijd wel bij. Dat gedrag hoorde gewoon bij hem. Net als gekkigheid.

Ik zat een keer op het werk op de wc en toen spoot hij de hele luchtverfrisser leeg onder de deur door. In onze bedrijfskantine liggen bamischijven. Ik weet niet hoe vaak Jan die wel niet heeft verstopt. En vaak blies hij bij de wasbak in de kantine wat extra sigarenrook uit. Terwijl hij wist dat dat je daar niet mag roken.”

Verder lezen: https://www.dvhn.nl/drenthe/Witte-Jan-Oosting-1948-2019-uit-Emmen-een-terri%C3%ABr-die-van-een-geintje-hield-24575491.html