Terug
In memoriam

Tijmen Hoogendoorn was de beste en kleurrijkste banketbakker van Meppel

Na een lange periode van afnemende gezondheid overleed Tijmen Hoogendoorn op 72-jarige leeftijd.

Hij was met zijn vrouw Ineke in 1974 naar Meppel gekomen waar hij een compagnonschap aanging met banketbakker Berend Bouwer. Tijmen was gevraagd door een vertegenwoordiger van een groothandel in bakkersgrondstoffen, een bekende van Berend Bouwer. Of hij niet eens wat anders wilde? Na vijf jaar nam hij in 1980 het bedrijf van Bouwer over. Veel noeste arbeid, zes dagen vanaf 7 uur ’s morgens. Lange dagen rond de feestdagen. Op een gegeven moment werkten er twaalf medewerkers bij Amoureus.

Leusden

De bekende banketbakkerij was in 1904 opgericht door Teunis Balthasar Amoureus die het bedrijf doorgaf aan zijn zoon. Ook Berend Bouwer had de zaak overgenomen van zijn vader. De geschiedenis zou zich nog een keer herhalen nu met zoon Michel Hoogendoorn.

Tijmen en Ineke kwamen uit Leusden. Tijmen had de bakkersvakschool gevolgd. Hij werkte overdag in banketzaken in Leusden en Amersfoort en bekwaamde zich tijdens avondcursussen verder in zijn vak. Zijn vader was hoefsmid. Een echte vakman. Wat zijn ogen zagen, maakten zijn handen. Technische vaardigheden waren niet overgegaan naar zoon Tijmen.

Hij ging aanvankelijk voor een proefperiode naar Meppel en ontdekte dat hij in zijn nieuwe omgeving best kon aarden. Hij was in 1972 met Ineke getrouwd. In april dit jaar waren ze vijftig jaar getrouwd, maar dat kon vanwege de gezondheid van Tijmen niet meer worden gevierd.

Chocolaterie

Tijmen ontdekte op enig moment dat hij allergisch was voor bloem. Hij hield de supervisie over de banketbakkerij, maar ging zich vooral richten op de chocolaterie, eerst in een keldertje onder de winkel en later op een bijgebouwde verdieping op de banketbakkerij. Na twee jaar verhuisde hij naar de voormalige medicijnfabriek van Rinsema achter het pand waarin Ziengs is gevestigd. Daar breidden zich de werkzaamheden voor de chocolaterie zich uit. Gaandeweg ontwikkelde hij een groothandel, ook met producten van andere leveranciers. Hij was een ondernemende koopman, vat Michel samen.

In 1975 werd oudste zoon Michel geboren en in 1979 Bas. Ineke bleef in de winkel actief. De jongens groeiden op in het hart van de stad. Ze mochten van hun vader pas na vijf uur zaterdagmiddag voetballen in de Hoofdstraat, herinnert Michel zich.

Tijmen was een harde werker die er niet van hield met meel in de mond te praten. Hij zei waar het op stond. „Als vader was hij er door zijn werk nooit, maar hij was er eigenlijk altijd”, vertelt Michel (46) die het familiebedrijf heeft overgenomen na jaren te hebben samengewerkt met zijn vader. „Dezelfde inborst, dezelfde drang en plichtsbesef en beiden direct in de omgang. Hij was liever duidelijk dan vriendelijk. We hadden wel eens een meningsverschil, maar werkten vooral goed samen. Van hem heb ik geleerd dat je altijd je best moet doen. En: doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.”

Bruiloftstaarten

Hij leefde zijn vakmanschap uit in bruidstaarten van wel vijf verdiepingen hoog. Bruiloften met 200 gasten waren in die dagen geen uitzondering. Naast de enorme taart bereidde hij en zijn medewerkers een uitgebreid buffet voor de vele gasten. Toen vervoersmaatschappij DABO jubileerde maakte Tijmen een gedetailleerde stadsbus van taart. Wat de klant wilde, maakte hij met cake, jam, slagroom en marsepein. Tot in detail.

Concurrentie bestond volgens Michel in de ogen van zijn vader niet. „Als een ander het drukker heeft dan jij, dan heb jezelf iets niet goed gedaan en moet je beter je best doen.” Hij wilde er niets van weten als klanten hem de beste banketbakker van de wijde regio noemden. Maar dat hij de kleurrijkste banketbakker van Meppel was, daar kon hij wel om grinniken.

Hij was lid van de landelijke inkoopvereniging van Back Beko en altijd aanwezig op de vergaderingen van de winkeliersvereniging van de Hoofdstraat en van de Meppeler Handelsvereniging. Daar gaf hij soms zijn duidelijke mening. Hij ontspande zich op de woensdagavond bij zijn kegelclub EVA, Een Vrije Avond, bij sociëteit Tivoli.

Binnenvaartschip

Toen de jongens opgroeiden in de bovenwoning aan de Hoofdstraat was er in de weekends de caravan in IJhorst en later een boot in Belt-Schutsloot. In 2002 verhuisden Tijmen en Ineke naar de Zomerdijk en in 2019 naar een appartement aan de Kinkhorststraat.

In 2009 ging hij met een vriendenclub vissen in de Verenigde Staten. Daar liep hij een virus op dat onder meer zijn gezichtsvermogen blijvend aantastte. Vijf jaar geleden constateerden cardiologen ernstig hartfalen. Na de verhuizing naar de Kinkhorststraat zagen inwoners van het centrum hem regelmatig in zijn scootmobiel samen met Ineke een rondje in de stad en langs de gracht maken. Dit jaar verergerde een coronabesmetting zijn medische problemen.

Het complete gezin was aanwezig toen de moegestreden Tijmen overleed. De naam Amoureus blijft dankzij zoon Michel verbonden aan de banketbakkerij. De naam Amoureus is ook duidelijk zichtbaar op de grote rivieren. Het ruim 170 meter lange binnenvaartschip van zoon Bas draagt namelijk de naam Amoureus Meppel. Dat vond Tijmen prachtig.

Bron: Meppeler Courant. Geplaatst 25-6-2022 Foto: aangeleverde foto