Status Quo-bassist Alan Lancaster (72) overleden.
Bassist Alan Lancaster, een van de oprichters van de Britse rockband Status Quo, is op 72-jarige leeftijd overleden. De muzikant leed al enige tijd aan de chronische zenuwziekte multiple sclerose (MS). Goede vriend en muziekjournalist Craig Bennett maakte het nieuws zondag namens Lancasters familie bekend op Facebook.
De bassist is omringd door familie overleden in zijn huis in Australië. „Hij was een toegewijde en lieve echtgenoot, vader en opa. Zijn familie was altijd het belangrijkste voor hem”, citeert Bennett de woorden van Lancasters vrouw.
De muzikant was samen met frontman Francis Rossi en de in 2016 overleden gitarist Rick Parfitt een van de oorspronkelijke leden van Status Quo. Lancaster zat van 1967 tot en met 1985 bij de band en is te horen op vijftien albums. Ook aan de hits Whatever You Want en Down, Down werkte hij mee.
De bassist stapte uit de groep vanwege onenigheid met de andere bandleden. In 2013 voegde hij zich weer tijdelijk bij Status Quo voor een Britse tournee. Na zijn verhuizing naar Australië in de jaren tachtig richtte hij de band The Bombers op. Ook maakte hij even deel uit van de supergroep The Party Boys.
Bron: De Telegraaf. Geplaatst 27-9-2021
Vond je dit een nuttig artikel? Deel het:
We willen hen die we moeten missen blijven herinneren. Met een HerinnerHen houdt u het verhaal van uw overleden dierbare levend. Mensenlinq plaatst hun verhaal en foto in een dag- of weekblad en ook op de site van Mensenlinq.
Cake of champagne na de uitvaart?
Wat zijn de alternatieven en trends.
Als je afscheid moet nemen van een dierbare, is het fijn als diegene er ook als zichzelf uitziet als hij of zij is overleden. Vaak heb je een bepaalde herinnering aan hoe iemand was en eruit zag, maar verdwijnt dit zodra diegene overlijdt. Annegien Dinkla, eigenaar van Huid & Haar, zorgt ervoor dat overledene weer hun identiteit terug krijgen. Annegien: ,,Het doel is niet om mensen blakend in de kist te leggen. Je mag best zien dat iemand overleden is.”
Er hangt een zweem van mysterie en onbekendheid rondom het werken in de uitvaartbranche. Alles rondom de dood is sowieso voor veel mensen een lastig onderwerp, laat staan als je er je beroep van hebt gemaakt. Wat beweegt iemand om het laatste afscheid van een persoon als werkterrein te hebben? Wat houdt het vak in? Is het een roeping, een bewuste keuze? Wat betekent het voor je persoonlijke leven als je in een branche werkt waar de dood een (prominente) rol speelt? In deze serie spreekt Cick Geers met mensen die hun werk uitvoeren rondom de dood.
Al heel veel persoonlijke verhalen van overledenen heeft uitvaartverzorger Ine Kooi afgelopen jaren kunnen vertellen op begrafenissen of crematies. „Elk mens heeft zijn of haar eigen unieke verhaal”, zegt ze. „Dat kan soms heel verassend zijn voor familie en vrienden. Mensen komen soms na afloop naar me toe en zeggen dat ze na het horen van een verhaal een heel ander beeld hebben gekregen van een gestorven dierbare. Of dat ze niet wisten van sommige gebeurtenissen in iemands leven en dat die juist heel belangrijk zijn geweest.”
Bij de koffieautomaat in de gang van het Hospice Gasthuis in de stad Groningen staat een man op leeftijd met twee kopjes cappuccino in zijn hand. Hij is even langs gekomen om zijn broer te bezoeken die op sterven ligt in één van de zes kamers van het hospice. „Mijn broer is hier al een paar maanden. De dokters hebben hem opgegeven”, vertelt hij. „We hebben hem hier gebracht, want de verwachting was dat hij nog maar een paar weken te leven had. Het is wonderbaarlijk dat hij er nog is. De zorg van de vrijwilligers doet hem goed. Het gaat beter met hem sinds hier verblijft.”
Overleden is een van de bekendste jazzmuzikanten van het Noorden: saxofonist Jenne Meinema. Als ‘pionier van de bebop’ was hij aanjager van de jazz in deze regio, zowel tijdens de vele duizenden concerten die hij gaf, als in bestuurlijke functies. ‘Beste altsaxofonist van het Noorden.’ Zo werd Jenne Meinema halverwege de jaren vijftig al aangekondigd. […]
Gerard Hulshof is niet meer. Hij is dinsdag overleden aan de gevolgen van kanker. Daarmee verliest Groningen ‘een van de grondleggers van de dance-scene in Groningen’. Hij nam in een laatste bericht op Facebook afscheid van zijn volgers.
Ze was gestuurd door haar leidinggevende. Ze wilde zo graag, maar werken lukte niet; ze maakte fouten die ze niet van haar gewend waren, haalde deadlines niet meer, kwam vaak te laat en was daarop niet aanspreekbaar. Kinderwens Hun oudste dochter was twee toen de wens voor een tweede kindje naar boven kwam. En waar […]
Misschien wil je er nog helemaal niet aan denken. En krijg je de rillingen over je lijf bij de gedachte. Maar stel, het is zover. Dan wil je het toch geregeld hebben zoals jij dat wilt? Ik heb het over een wensenboekje voor jouw uitvaart. Weet jij bijvoorbeeld al welke muziek er op jouw uitvaart moet klinken?