Spoedarts Sandy Merks (48) uit Assen danste door het leven. ‘Als ze op het podium stond, viel er iets van haar af

„Ben jij familie van Dansschool Merks?” Sandy Merks kreeg die vraag regelmatig. Haar opa had vroeger de bekende Asser dansschool.

Zelf werd ze arts. 23 jaar werkte ze op de spoedeisende hulp in het WZA. Maar dansen deed ze ook, haar hele leven.

„Een stevige jongen”, zegt de huisarts na een vlotte bevalling, een sigaar op zijn lip. „Hebt u al van voren gekeken?” reageert Epie Merks. Hij had allang gezien dat zijn derde kind een meisje was.

Sandy Janet Merks wordt op 3 september 1973 in Assen geboren, acht jaar na zus Jacqueline en zes jaar na broer Antonie. Een spannende dag, weet Jacqueline nog. „We speelden buiten en toen we thuiskwamen, hadden we een zusje.”

Ze nemen Sandy vaak op sleeptouw. Gaat Antonie naar zijn jeugdvoetbalteam, waarvan vader Epie leider is, dan gaat Sandy mee. Ze zit als klein meisje tussen de jongens in de kleedkamer en laat zich graag trakteren op ijsjes. Draait hij als dj op feestjes in Assen en Groningen? Sandy gaat mee. Alle vrienden van haar broer en zus kennen Sandy. Ze gaat vaak mee stappen. Drinken doet ze nauwelijks, dansen des te meer.

Vanaf haar 4e zit ze bij een dansclub. Jazzdance is wat ze, samen met goede vriendinnen, haar hele leven blijft doen. Trainingen, wedstrijden, demoshows; ze is fanatiek. „Ze kon in het dagelijks leven gereserveerd overkomen, maar als ze op het podium stond, viel er iets van haar af”, zegt haar vriend Yanto van Straten. Madonna is één van Sandy’s idolen in de jaren 80. Met een imitatie van de ‘Queen of Pop’ wint ze een wedstrijd op school.

Energie

De Assense kan goed leren en is perfectionistisch. Op de Theo Thijssenschool werkt dat niet altijd in haar voordeel. Ze loopt vaak voor op haar medeleerlingen en voelt zich niet altijd goed begrepen. Op het vwo op het Dr. Nassau College is ze beter op haar plek. Ze wil dokter worden. Zorgzaamheid kenmerkt haar, vooral als het om haar familie gaat.

„Zij hield de boel bij elkaar. Op verjaardagen nodigde ze de hele familie uit”, glimlacht Epie. Het gezin gaat ook lange tijd samen op vakantie. Eerst naar zee in Nederland, later met de vouwwagen naar Frankrijk of naar Spanje met het vliegtuig. De gezinsvakanties kunnen Sandy niet lang genoeg duren. Later, als ze een relatie met Yanto krijgt, vraagt ze haar ouders nog steeds geregeld mee.

Maar vakantie of niet, haar energie lijkt nooit op te raken. Een dagje niksen is er ook dan niet bij. Ze wil altijd dingen ondernemen. Epie: „Dat had ze als kind al. Waren we moe van een dagje strand, vroeg Sandy: ‘Gaan we vanavond nog wat leuks doen?’”

Sandy danste haar hele leven. Eigen foto

Het grootste deel van haar jeugd brengt Sandy door aan de Mr. P.J. Troelstralaan in Assen. Net als haar broer en zus woont ze lang thuis. Jacqueline: „Het was bij ons gewoon heel gezellig. En áls we dan uit huis gingen, gingen we een straat verderop wonen. Sandy verhuisde naar een flat aan de overkant.”

Tijdens haar studie geneeskunde woont ze wel op kamers in Groningen, maar eigenlijk alleen doordeweeks. ’s Weekends is ze in Assen, waar ze werkt op de koekjesafdeling bij V&D. „Later had ze geregeld patiënten die haar daarvan herkenden”, zegt Yanto.

Ze blijft veel ondernemen met haar broer, zus en hun vrienden. Jacqueline: „Maar soms wilden we ook dingen zonder haar doen. Dat vond ze lastig.” Antonie grinnikt „Ik ben op een gegeven moment naar Amsterdam verhuisd en ging ook daar op stap. Dan kon ze teleurgesteld zijn als ik haar niet had meegevraagd.”

Taart

In 1999 begint Sandy als spoedarts op de eerste hulp in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen. Ook als arts is ze erg gedreven. Dat ze serieus in het leven staat, merkt ook Yanto als hij in 2006 contact met haar krijgt via een datingsite: „Ik was nog veel meer aan het flierefluiten dan zij. Ik dacht: als ik wat wil, moet dat anders. Sandy is heel goed voor mij geweest.”

Na wat dates verrast hij haar door tijdens een nachtdienst vanuit zijn woonplaats Wijhe met een taart naar het WZA te rijden. „Dat vond ze zó lief. Toen kregen we een relatie.” Net als met haar familie wil Sandy met Yanto zo veel mogelijk dingen samen doen. Ze gaan veel op reis, ook als hun dochter Nika (11) en zoon Kaya (5) geboren zijn.

De vakanties heeft ze nodig om echt te ontspannen, want haar dagelijks leven is druk. Ze maakt lange dagen en nachten op de spoedeisende hulp. Voor haar patiënten zet ze alles op alles om een goede diagnose te kunnen stellen. Ze krijgt met van alles te maken, ook dronken en agressieve patiënten, maar ze is niet snel van haar stuk te brengen.

Sandy werkte 23 jaar als arts op de spoedeisende hulp van het WZA Eigen foto

Lange tijd is Sandy op tv te zien in het programma Ingang Oost , waar ze graag aan meewerkt. Ook heeft ze als arts gewerkt op allerlei muziekfestivals, zoals Lowlands en Dance Valley. Tijdens de TT is ze meerdere keren aan het werk op het circuit, al mag ze voor geblesseerde coureurs weinig doen, wat ze erg jammer vindt. Zij hebben hun eigen arts.

Sandy leidt ook een druk sociaal leven. Naast het dansen loopt ze hard en onderneemt ze veel met haar gezin, familie en vrienden. Haar vader, broer en zus appt ze vrijwel dagelijks. Vele foto’s worden hun kant op gestuurd. Ook met haar dansvriendinnen is ze erg close. Op haar verjaardag zitten alle dansvriendinnen elk jaar samen op de hoekbank bij Sandy en Yanto in de tuin.

Verlies

Het verlies van haar moeder Coba, die begin 2020 overlijdt, is een harde klap. Sandy vindt het vooral onrechtvaardig dat het haar moeder moest overkomen, iemand die heel gezond leefde. Ze bekommert zich om haar vader, bijna elke dag fietst ze even langs.

Veel tijd om zelf het verdriet te verwerken heeft ze niet, want als in maart het coronavirus de kop op steek, moet Sandy in het WZA vol aan de bak. Vlak voordat ze in november 2020 haar eerste vaccinatie krijgt, blijkt ze zelf besmet. Het kost haar meer dan een jaar om te herstellen. Een zware tijd, waarin haar energie grotendeels weg is en ze haar moeder enorm mist. Maar ze bouwt alles weer op. In maart vorig jaar is ze bijna zover dat ze weer nachtdiensten kan draaien. En ze danst weer.

Op 29 maart ziet haar vader vanuit zijn huis aan de Troelstralaan opeens ambulances en een traumahelikopter in een aangrenzende straat. Een ongeluk. Sandy was op de fiets op weg naar hem. Ze is aangereden door een auto. Vier ambulancemedewerkers die haar goed kennen uit het ziekenhuis verlenen eerste hulp. In het UMCG wordt ze diezelfde middag geopereerd, maar het beetje hoop dat haar naasten dan nog hebben, vervliegt snel.

Op een grijze aprildag nemen bij restaurant Ponderosa in Assen heel veel mensen afscheid van Sandy. Familie, vrienden, collega’s uit het ziekenhuis en van de ambulancedienst vormen een erehaag. In het WZA worden operaties uitgesteld. Meerdere ambulances begeleiden, gevuld met vele bloemstukken, de rouwstoet naar begraafplaats De Boskamp, waar Sandy een graf krijgt vlakbij haar moeder.

‘De bank zal nooit meer hetzelfde zijn’, schrijven haar vriendinnen in een rouwadvertentie. Sandy’s nabestaanden troosten zich met de gedachte aan hoeveel zij hen heeft gegeven. In hun herinneringen danst ze nog steeds.

Bron: DvhN. Geplaatst 10-5-2023. Foto: Eigen foto