In memoriam

Rolf Klunder, avontuurlijke ondernemer was sportieve alleskunner.

Ooit zei een veteraan van Alcides op een zondagochtend in een kleedkamer van Sportpark Ezinge tegen Rolf Klunder dat hij met zijn vrouw het knapste echtpaar van Meppel was. Rolf glimlachte beminnelijk en ging verder met omkleden. 

Een vaste groep vrienden en bekenden speelde iedere zondagochtend een partijtje voetbal op het trainingsveld. Dat deed hij al jaren niet meer. De sportieve Rolf Klunder bracht de laatste jaren van zijn leven goed verzorgd in De Schiphorst door waar hij 19 oktober op 91-jarige leeftijd is overleden aan het Covid-virus.

De voetballers kenden hem niet alleen als een sportieve vent, maar ook als een avontuurlijke ondernemer. Een man die van zeezeilen hield. Ze zagen hem in gedachten staan met zijn markante hoofd en wapperende manen achter het roer van zijn zeiljacht.

Ondernemersbloed

Rolf werd geboren in een gezin dat woonde aan het Allee. Zijn vader was pianoleraar en organist in de Rooms Katholieke kerk. Zijn moeder bestierde het huishouden. Rolf had een gelukkige jeugd. Al snel kwam hij erachter dat er ondernemersbloed door zijn aderen stroomde.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, Rolf was een jaar of 10, kocht hij een zeilkano. De kano was zo lek als een mandje, maar je kon er wel even mee varen op ondergelopen weilanden. Voor een kleine vergoeding mochten kinderen uit de buurt een rondje meevaren.

In die tijd richtte hij samen met zijn broer Ton Circus Romeo op. Ze traden op verschillende plekken op en voerden kunsten uit met onder andere brandende hoepels. Later in de oorlog zorgde Rolf ervoor dat hij zo snel mogelijk bij neergeschoten vliegtuigen was om ringen te maken van het plexiglas. Hij verbouwde tabak op zolder voor de verkoop.

Tijdens de oorlogsjaren kon lange tijd geen les worden gegeven op de Rijks HBS. Hij maakte de middelbare school niet af, omdat hij fotograaf wilde worden. Hij werd opgeleid door Henk Vonk. Later deed hij een vervolgopleiding op de fotovakschool van de luchtmacht in Leeuwarden. In de jaren 50 begon hij voor zichzelf: eerst in Dongen en later in Meppel.

Dat was geen vetpot. Om geld in het laadje te brengen, werd hij directeur van een zangkoor en pianist bij verschillende dansscholen. Rolf reed op de fiets door de omgeving om opnames te maken van boerengezinnen. Als hij terugkwam, drukte hij ze af en maakte een tijdje later hetzelfde rondje om de foto’s te verkopen.

Liefde

In 1958 kwam hij zijn latere vrouw Anneke tegen in Steenwijk. Het was liefde op het eerste gezicht. Vanaf dat moment zijn ze samen door het leven gegaan. In 1961 zijn ze getrouwd en gingen boven de winkel in de Hoofdstraat wonen. Ze kregen twee dochters en een zoon. In 1974 werd een woonboerderij aan de Zomerdijk gekocht en in 1997 verhuisden Rolf en Anneke naar Ruinerwold.

Rolf Klunder werkte In de jaren 70 mee aan het opzetten van Combi Foto, een inkooporganisatie van fotozaken. Later richtte hij zijn eigen franchise-organisatie op onder de naam Foto +. Decorum kon hem gestolen worden. Regelmatig ontving hij belangrijke relaties aan de Zomerdijk in zijn kluskleren. Eind jaren 80 werd Foto + verkocht. Vanaf dat moment had Rolf Klunder nog meer tijd voor zijn passies. Hij was tot het einde van zijn leven lid van de Foto Senatoren, een illustere groep ‘fotoboeren’ die af en toe bij elkaar kwam.

Hij was rechtlijnig. Gesprekspartners moesten met goede argumenten komen om hem te overtuigen. Rolf was ook een dromer, maar dan wel van realistische dromen die hij grotendeels heeft kunnen vervullen.

Bach

Hij hield van klassieke muziek met een voorkeur voor Bach. Als de kinderen andere muziek op hadden staan, zei hij: ,,Dat is géén muziek” en werd de radio steevast uitgezet. Hij was verzot op zeilen. Met onder meer de Gouwzeeklipper werden in de vakanties verre tochten gemaakt naar Denemarken, de fjorden van Noorwegen, rondom Engeland, naar de Middellandse Zee, de Canarische Eilanden en naar het Caribisch gebied. Later lag de boot vooral aan de kade en ging Rolf Klunder vaak met zijn boterhammetjes, een thermoskan koffie en een goed boek naar de boot. Zalig vond hij dat.

Een andere passie was piano spelen. Dat kon hij volgens zijn kinderen erg mooi.

Op sportief gebied liet hij zich niet alleen gelden op het water, maar ook in de gymzaal, op het voetbalveld, de tennisbaan, met skiën in Oostenrijk en Italië, bridgend en op latere leeftijd op de golfbaan in Havelte.

Zijn gezondheid ging langzaam achteruit. Vakanties in het buitenland waren op een gegeven moment niet meer mogelijk. Zijn vrouw Anneke heeft haar man tot juni 2020 met veel liefde verzorgd tot hij werd opgenomen in De Schiphorst.

Het gezin vierde eens een huwelijksfeest op Vlieland. Daar rijdt sinds oktober 2003 de Vliehors Expres met zeer speciale banden. Wanneer er over het zand wordt gereden verschijnt er een gedicht in het zand. Dat sprak Rolf Klunder zeer aan. Hij citeerde regelmatig een van de gedichten die paste bij zijn levensvisie.

Breng gedachten vol verlangen naar het lege stille strand.
Schrijf ze duizend stille malen tussen duizend korrels zand.

Zilte zoute tranen, sta niet stil maar dans je dag.
Vier het leven, dankbaarheid, verzandt plots in een schaterlach.

Bron: Meppeler Courant. Tekst: Ton Henzen. Geplaatst 5-11-2021