Rick (67) was de gastheer van Gaastmeer en werd als Noord-Hollander één met de Friezen

Zelf een toprestaurant hebben, maar het eten thuis het lekkerst vinden. Dat ‘vieren van het gewone’ dat was Rick Feld uit Gaastmeer ten voeten uit, vertelde dominee Tieneke van Lindenhuizen bij het afscheid van de Noord-Hollander die één werd met de Friezen. Dat de 67-jarige horecaman op 14 januari vrij onverwacht overleed, was een grote schok in het dorp, waar hij voor alles in was.

De kennismaking met Gaastmeer vond plaats in 1997 toen Rick met zijn vrouw Catrien Feld-Sijbrandij uitbater werd van restaurant d’Ald Herberch en exploitant van het dorpshuis. Toen wonend in Heeg was Gaastmeer hen niet onbekend. Sterker nog, ze lieten er in 1984 hun trouwfoto’s maken. Een eigen zaak was altijd de droom van Rick die de koksopleiding voltooide en alle horecapapieren haalde om voor zichzelf te kunnen beginnen.

In feite deed hij dat al op zijn zestiende. Toen gingen zijn ouders het rustiger aan doen met hun cafetaria in Spierdijk. Rick nam de zaken waar en deed tijdens zijn opleiding ervaring op in bedrijven in Schoorl, Egmond aan Zee en Bergen. In 1979 kwam hij naar Heeg, waar de eigenaren van hotel-restaurant De Watersport meer Noord-Hollanders aan het werk hadden. Volgens zijn familie ‘emigreerde’ hij naar Friesland. ,,Hy hat noait wer werom wollen’’, weet Catrien. Zij werkte als vakantiehulp in De Watersport en zo leerden ze elkaar kennen.

Biljarttoernooi

In 1988 verkaste Rick naar restaurant Van der Wal in Sneek. Met een opgroeiend gezin – er kwamen drie dochters – kwam dat goed uit, want hier was hij op zondag vrij. De dochters kregen later in Gaastmeer allemaal een nagerecht naar zich genoemd: Coupe Berber, Coupe Amarens en Coupe Mirthe.

Tijdens een biljarttoernooi in Heeg werd Rick gevraagd of het niet iets voor hem was om uitbater te worden van d’Ald Herberch yn ‘e Ielaeck in Gaastmeer. In 1997 maakte het gezin deze overstap inclusief de voorwaarde dat ze ook het dorpshuis zouden gaan runnen en in het dorp kwamen wonen. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Er waren geen woningen beschikbaar. In 1999 konden ze de eerste nieuwbouwkavel betrekken.

Het lijkt een eenvoudige combinatie: van 1 april tot 1 oktober het restaurant en in de winter het dorpshuis, maar er is veel overlap. Een week na de zomervakantie begint het korps alweer te repeteren in het dorpshuis en de betere biljarters starten in september. Met hulp van goed en vast personeel en veel vakantiehulpen was dit te combineren. Maar op woensdag was de kok vrij en draafde Rick soms tussen het hoofdgerecht en het nagerecht in naar het dorpshuis om daar in de pauze koffie en thee te schenken. Bovendien werden de zomers voor d’Ald Herberch steeds drukker. De fietspontjes kwamen, met een grote toename van fietsers tot gevolg.

Appelgebak

Het appelgebak van d’Ald Herberch was beroemd. Ze betrokken deze van het Arbeidscentrum in Sneek en voegden zelf verse slagroom en fruit toe. Gasten vonden dit soms genoeg voor de lunch. Rick werkte altijd met verse producten. Daar waren zijn vis- en huzarensalades bekend om. ,,Der kaam gjin amer oan te pas’’, zegt Catrien. De dagschotels met vis of vlees waren geliefd en ook zijn Friese sipelsop.

In d’Ald Herberch was een tafel ingericht als VVV-hoekje en Rick had het halletje bij de toiletten volgehangen met knipsels over wetenswaardigheden uit de omgeving. Liefst was hij voor in het bedrijf als gastheer, maar hij startte altijd zelf op in de keuken tot de vaste kok kwam en hielp en regelde waar nodig de hele dag. ,,Gasthear wêze, prate mei de minsken, dat fûn hy geweldich.’’ Dominee Van Lindenhuizen roemde zijn grote talent voor ‘vriendelijkheid, aandacht, even dat praatje, die hand op je schouder’.

In het dorp was Rick overal voor in. Hij zat mede in de organisatie van de Iepen Dei en bij de opening van het watersportseizoen samen met Heeg en Woudsend. Het terras was het decor van het klompkesilen, tobbevaren en concerten op een ponton. In de wintermaanden organiseerde hij theater in de kroeg. Ooit deed hij zelf mee in een Fries theaterstuk in Heeg. Daarna durfde hij Fries te spreken, met wat Nederlandse woorden tussendoor.

Rick Feld vooraan tijdens een optreden op het terras van d’Ald Herberch. Foto: Eigen foto

In het dorpshuis was hij net zo lief gastheer voor de biljartclubs, de damclub, de soos, het korps, de klaverjasclub, feestjes, vergaderingen en de nazit na begrafenissen. De deuren stonden open bij de verkiezingen als stembureau en elke winter was de toneelclub uit Heeg er te gast.

In 2018 was het in de zomer zo druk dat er amper tijd was om bij te komen, vertelt Catrien. Toen viel hun besluit om te stoppen met de zaak. Het bedrijf goed overdoen, lukte per 1 maart 2020. Op 15 maart moest de horeca noodgedwongen dicht vanwege corona. Het echtpaar hield het dorpshuis aan, maar in november kreeg Rick klachten. Het bleek lymfeklierkanker te zijn. Na zes chemokuren knapte hij weer op en werd in maart 2021 schoon verklaard.

Muziekliefhebber

Ruim een maand later kreeg hij volkomen onverwacht een epileptisch insult. Het bleek dat de lymfeklierkanker in zijn hoofd zat. Een zware ziekteperiode volgde, met een stamceltransplantatie, wat zijn redding werd. Na een lang herstel in de winter volgde een goede zomer. Maar begin 2023 werd maagkanker geconstateerd, waarvan hij wist te genezen. Tot hij eind november weer een epileptisch insult kreeg. De lymfeklierkanker was terug in zijn hoofd. Hij kon een zware, vrij nieuwe effectieve behandeling krijgen, maar kreeg tijdens dat traject een fatale hartstilstand.

De muziekliefhebber liet een wereld aan lp’s en cd’s na. Catrien ontving enorm veel condoleancekaarten, ook van watersporters uit Duitsland.

Bron: Leeuwarder Courant. Geplaatst 15-2-2024 Foto: eigen foto