Over (8): Hoe verdriet mij had
De eerste woorden die mijn stiefmoeder tegen mijn broer en mij zei bij het sterfbed van mijn vader: ,,We blijven toch wel bij elkaar?”
Natuurlijk bleven we bij elkaar. Maar verschillend waren we niettemin. En botsen deden we ook. Vanwege die verschillen. Vanwege het onbesproken verdriet. Vanwege mijn puberteit. Vanwege een combinatie van dit alles.
,,We zíjn geen echt gezin meer!” Ik weet niet meer waar de ruzie precies over ging toen ik dit tegen mijn stiefmoeder brulde. Ik weet nog wel hoe beroerd, hoe verdrietig ik me voelde.
Er volgde een stilte waarin alles doofde. De boosheid die we tot dat moment ervoeren. De luidheid van onze stemmen. De felheid in onze gezichten. Mijn stiefmoeder verbrak de stilte. ,,Volgens mij wordt het tijd dat je met iemand gaat praten over het verlies van je ouders.”
Later vertelde ze me dat ze op dat moment besefte dat ze iets had gezegd wat niet meer uitwisbaar was. Iets wat mij lichtjaren van haar had kunnen doen verwijderen, als die opmerking bij mij verkeerd was gevallen. Maar hij viel niet verkeerd.
Ja, ik functioneerde prima in het dagelijks leven. Maar onder de oppervlakte ploeterde ik. Ik miste mijn ouders, ik had verdriet, ik wist niet wat ik ermee moest en was ontzettend moe. Toch dacht ik dat ik me aanstelde. Want ik functioneerde toch?
Wat mijn stiefmoeder zei voelde als een verlossing. Eindelijk kon ik stoppen met knokken. Mocht ik hulp inschakelen. Was het allemaal begrijpelijk wat ik voelde. En logisch bovenal.
Ik kon alleen maar huilen.
Het eerste gesprek met de man die mij hielp helen, duurde drie uur. Drie uur waarin ik alleen maar sprak. Vooral over mijn ouders, hoe die overleden, hoe het daarna verder ging.
Ik was doodop naderhand. Maar nog meer dan moe voelde ik me licht. Het was alsof met elk woord dat ik sprak, mijn ziel werd bevrijd van een loodje. Er volgden meer gesprekken. Binnen een schooljaar werd het traject afgerond.
De man die me heeft helpen helen, vatte in het afsluitend gesprek samen wat mijn staat was toen ik voor de eerste keer met hem in gesprek ging. ,,Jij had verdriet, maar het verdriet had vooral jóu.”
Ik begreep wat hij bedoelde. Ik was in het verdriet verpakt zoals een vlinder in de draden van een spin. Na het eerste gesprek waren de draden verdwenen en kon ik het kleverige web uit kruipen – iets wat steeds makkelijker ging. En na het laatste gesprek vloog ik voor het eerst sinds jaren.
Door: Martine van der Linden
Vond je dit een nuttig artikel? Deel het:
We willen hen die we moeten missen blijven herinneren. Met een HerinnerHen houdt u het verhaal van uw overleden dierbare levend. Mensenlinq plaatst hun verhaal en foto in een dag- of weekblad en ook op de site van Mensenlinq.
Cake of champagne na de uitvaart?
Wat zijn de alternatieven en trends.
Een foto plaatsen op Instagram, even een snel bericht op Facebook of Twitter. Je kleding bestel je handig via je online account bij internetwinkels, contact met je jeugdvriendin hou je via de mail. Je hebt meer foto’s op je mobiel opgeslagen dan er ooit in een fotoalbum geplakt kunnen worden. Je filmpjes en documenten staan handig en overzichtelijk opgeslagen in ‘the cloud’. We staan er niet bij stil, maar veel van wat we in ons leven doen en meemaken gebeurt digitaal, online of staat in verbinding met het web. Allemaal prima zolang je er zelf nog bij kunt. Maar wat gebeurt er met jouw online leven als je er niet meer bent? In deze serie praat Cick Geers met digitaal specialist Sander van der Meer over de vele facetten van een erfenis die niet in waarde is uit te drukken: je digitale nalatenschap.
De econoom Arnold Heertje is op 86-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn familie bevestigd. Generaties scholieren leerden de beginselen van het vak uit zijn leerboek De kern van de economie, dat in 1962 verscheen.
ENSCHEDE – Mevrouw Til Ebberink-Vonk, de oudste inwoner van Overijssel, is afgelopen zondag op 110-jarige leeftijd overleden in haar woonplaats Enschede. Mevrouw Ebberink-Vonk was tevens de op-één-na oudste inwoonster van Nederland.
Een stervende patiënt en zijn hond hebben in het UMCG afscheid van elkaar kunnen nemen. Het ontroerende tafereel speelde zich onlangs af op de intensive care.
Oud-CDA-minister Til Gardeniers is overleden. Dat heeft haar partij laten weten. Ze werd 94 jaar. Gardeniers was eind jaren 70 en in de jaren 80 minister in de kabinetten van premier Dries van Agt.
Er hangt een zweem van mysterie en onbekendheid rondom het werken in de uitvaartbranche. Alles rondom de dood is sowieso voor veel mensen een lastig onderwerp, laat staan als je er je beroep van hebt gemaakt. Wat beweegt iemand om het laatste afscheid van een persoon als werkterrein te hebben? Wat houdt het vak in? […]
Zo’n 650 mensen zag Willemien Lenstra, vrijwilliger van het hospice Gasthuis Groningen, afgelopen jaren komen en gaan. Een deel van hun verhalen tekende ze op in het boekje Mevrouw wil versterven!.
Voormalig wielrenster Eva Mottet, de dochter van de Franse oud-prof Charly Mottet, is deze week op 25-jarige leeftijd overleden. Het is nog onbekend wat er is gebeurd met de Francaise.