Over (8): Hoe verdriet mij had
De eerste woorden die mijn stiefmoeder tegen mijn broer en mij zei bij het sterfbed van mijn vader: ,,We blijven toch wel bij elkaar?”
Natuurlijk bleven we bij elkaar. Maar verschillend waren we niettemin. En botsen deden we ook. Vanwege die verschillen. Vanwege het onbesproken verdriet. Vanwege mijn puberteit. Vanwege een combinatie van dit alles.
,,We zíjn geen echt gezin meer!” Ik weet niet meer waar de ruzie precies over ging toen ik dit tegen mijn stiefmoeder brulde. Ik weet nog wel hoe beroerd, hoe verdrietig ik me voelde.
Er volgde een stilte waarin alles doofde. De boosheid die we tot dat moment ervoeren. De luidheid van onze stemmen. De felheid in onze gezichten. Mijn stiefmoeder verbrak de stilte. ,,Volgens mij wordt het tijd dat je met iemand gaat praten over het verlies van je ouders.”
Later vertelde ze me dat ze op dat moment besefte dat ze iets had gezegd wat niet meer uitwisbaar was. Iets wat mij lichtjaren van haar had kunnen doen verwijderen, als die opmerking bij mij verkeerd was gevallen. Maar hij viel niet verkeerd.
Ja, ik functioneerde prima in het dagelijks leven. Maar onder de oppervlakte ploeterde ik. Ik miste mijn ouders, ik had verdriet, ik wist niet wat ik ermee moest en was ontzettend moe. Toch dacht ik dat ik me aanstelde. Want ik functioneerde toch?
Wat mijn stiefmoeder zei voelde als een verlossing. Eindelijk kon ik stoppen met knokken. Mocht ik hulp inschakelen. Was het allemaal begrijpelijk wat ik voelde. En logisch bovenal.
Ik kon alleen maar huilen.
Het eerste gesprek met de man die mij hielp helen, duurde drie uur. Drie uur waarin ik alleen maar sprak. Vooral over mijn ouders, hoe die overleden, hoe het daarna verder ging.
Ik was doodop naderhand. Maar nog meer dan moe voelde ik me licht. Het was alsof met elk woord dat ik sprak, mijn ziel werd bevrijd van een loodje. Er volgden meer gesprekken. Binnen een schooljaar werd het traject afgerond.
De man die me heeft helpen helen, vatte in het afsluitend gesprek samen wat mijn staat was toen ik voor de eerste keer met hem in gesprek ging. ,,Jij had verdriet, maar het verdriet had vooral jóu.”
Ik begreep wat hij bedoelde. Ik was in het verdriet verpakt zoals een vlinder in de draden van een spin. Na het eerste gesprek waren de draden verdwenen en kon ik het kleverige web uit kruipen – iets wat steeds makkelijker ging. En na het laatste gesprek vloog ik voor het eerst sinds jaren.
Door: Martine van der Linden
Vond je dit een nuttig artikel? Deel het:
We willen hen die we moeten missen blijven herinneren. Met een HerinnerHen houdt u het verhaal van uw overleden dierbare levend. Mensenlinq plaatst hun verhaal en foto in een dag- of weekblad en ook op de site van Mensenlinq.
Cake of champagne na de uitvaart?
Wat zijn de alternatieven en trends.
Oud-PSV’er Peter Kemper is op 77-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van hartfalen. De verdediger, een geboren en getogen Hagenaar, speelde vanaf 1961 veertien seizoenen voor de Eindhovenaren. Hij maakte in 1963 de eerste landstitel van PSV mee en werd ook in zijn laatste jaar bij de club kampioen.
Hij moest verder met zijn twee jonge kinderen nadat hij zijn vrouw was verloren aan die verschrikkelijke ziekte. In mijn vorige blog beschreef ik dat hij zijn werk kon hij niet meer naar behoren kon uitvoeren. Na vele gesprekken met zijn rouwbegeleider heeft hij samen met zijn werkgever besloten om de arbeidsovereenkomst te beëindigen. Nu […]
Oud-burgemeester van Pekela Meindert Schollema is vrijdagavond op 69-jarige leeftijd overleden. Dat heeft de familie van Schollema laten weten.
Er hangt een zweem van mysterie en onbekendheid rondom het werken in de uitvaartbranche. Alles rondom de dood is sowieso voor veel mensen een lastig onderwerp, laat staan als je er je beroep van hebt gemaakt. Wat beweegt iemand om het laatste afscheid van een persoon als werkterrein te hebben? Wat houdt het vak in? […]
Waterpololegende Gyorgy Karpati is woensdag overleden. De Hongaar, die in 1952, 1956 en 1964 olympisch kampioen werd, is 84 jaar oud geworden.
Al weer bijna tien jaar is het mogelijk om begraven te worden op natuurbegraafplaats Reiderwolde in de gemeente Oldambt in Oost- Groningen, ten oosten van de Blauwe Stad. De initiatiefnemers hebben zich er voor ingezet om van 200 hectare landbouwgrond een florerend gevarieerd natuurgebied met een natuurbegraafplaats te maken. „Het is een enorme klus geweest”, zegt Trudy de Weerd, één van de initiattiefnemers en woordvoerder van natuurbegraafplaats Reiderwolde. „Maar we zijn erg tevreden over het resultaat. Het is een prachtige natuurbegraafplaats geworden in een gebied dat voor iedereen toegankelijk is. Al weer een paar honderd overledenen hebben er een laatste rustplaats gevonden”, zegt ze.
De oudste man ter wereld, de Brit Bob Weighton, is donderdag op 112-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Zijn familie maakte dat bekend, aldus de Britse krant The Guardian.
Nederlands beroemdste interieurontwerper JAN DES BOUVRIE (78) is na een ziekbed overleden. De binnenhuisarchitect leed al enige jaren aan prostaatkanker, een ziekte waarover hij het liefst zo min mogelijk sprak omdat hij zich heilig had voorgenomen 100 jaar te worden. Volgens ingewijden ging zijn situatie de laatste weken snel achteruit. De zakenman en vriend van […]