Marjon Duyvestijn maakt tastbare herinneringen van kleding van overleden dierbare
Na het overlijden van haar moeder maakte Marjon Duyvestijn een vest van haar moeders suède rok en zijden sjaal. Het is tot de dag van vandaag een waardevol bezit dat troost biedt. Daarom doet ze dit nu ook voor anderen: tastbare blijvende herinneringen maken van kleding van hun overleden dierbare.
,,Wil je nieuwe kleding? Laten we kijken wat voor kleren we nog hebben en proberen om daar iets nieuws van te maken.” Met deze woorden leerde de moeder van Marjon haar dochter om niet te snel kleding weg te gooien, maar om altijd eerst te kijken of er nog iets van te maken valt.
De creativiteit die hierbij komt kijken, sprak Marjon als kind al aan. ,,Het geeft een kick om iets wat er al is een andere bruikbare vorm te geven.” Zodoende dat ze op heel jonge leeftijd aan de keukentafel zat te naaien, al snel met een eigen naaimachine. De jurk van haar oma, de spijkerbroek van haar vader werden omgetoverd tot hippe kledingstukken: Marjon gaf het allemaal een tweede leven.
Stoffen troost-items Nog steeds heeft ze hier plezier in. Ze ziet volgens eigen zeggen altijd nieuwe mogelijkheden in pre-loved kleding. Het heeft zelfs geleid tot de oprichting van haar bedrijf: Atelier Recouture. Ze restylet en vermaakt kleding in opdracht. Een opvallende tak binnen dit bedrijf is tastbare herinneringen maken van kleding van overleden personen. Troost-items, met andere woorden. Tastbare dierbare herinneringen.
,,Hier begon ik mee na het overlijden van mijn moeder. Er hing een lange, suède rok van mijn moeder in de kast. Mooi, maar een beetje ouderwets. Ik heb er een vest van gemaakt dat ik heb gevoerd met een zijden sjaal van haar.”
Het is een waardevol kledingstuk geworden: een tastbare herinnering aan haar moeder die ze zelf kan dragen. Het vest is extra waardevol omdat het juist haar moeder was van wie ze het hergebruiken/restylen van kleding heeft geleerd.
Een tafelkleed heeft een nieuw leven gekregen als plaid. Foto Recouture
Creatief kijken Marjon besloot haar creativiteit en kunde in te zetten om ook voor anderen tastbare herinneringen te maken van kleding of stoffen voorwerpen. De eerste persoon die bij haar aanklopte, had al veertien jaar een rond, gehaakt tafelkleed in de kast liggen van zijn lieve overleden moeder en wist niet wat hij ermee moest doen. Weggooien wilde hij het ook niet.
,,Daar heb ik een plaid van gemaakt. Voor iemand anders heb ik een bruidsjurk vermaakt tot kussens. Van stropdassen en overhemden maak ik kussens, of bijvoorbeeld een tassenhengsel. Spijkerstoffen zijn dankbare stoffen. Daarvan kun je bijvoorbeeld een tas, herdenkingsdeken of wandkleed maken, of een ander kledingstuk”
Tijd nemen Vóór Marjon de schaar in een stof zet, vindt allereerst een uitgebreid telefoongesprek plaats. ,,De mensen die mij hiervoor benaderen, moeten zich veilig voelen. Het gaat wel om een heel gevoelig onderwerp.”
Als er een klik is, volgt een afspraak op locatie. Ook hier neemt Marjon de tijd voor. Rustig koffie drinken, een kijkje in het atelier en dan praten over de kleding: ,,Wat heeft iemand meegenomen, wat is daarmee mogelijk en vooral: wat zijn de wensen?” Vervolgens worden de mogelijkheden en de uitvoering van het item bepaald.
Daarna gaat Marjon aan de slag om een eerste lay-out/samenstelling te maken. Dit eerste ontwerp bespreekt en laat zij zien via beeldbellen. Het kan ter plekke worden aangepast aan de wensen van haar klant.
Altijd bewaren Een kledingstuk of stoffen voorwerp van een overleden persoon, heeft veel emotionele lading. De verhalen die Marjon hoort, zijn vaak ingrijpend. Zoals laatst, toen ze van kinderkleding een herdenkingsdekentje maakte.
,,De klant zei: ‘Ik ben blij dat jij deze klus hebt geklaard. Ik had er moeite mee om de schaar in de stof te zetten’. Maar ik moest bekennen dat ik het ook moeilijk vond om te doen, omdat ik het verhaal erachter kende en daardoor ook emotioneel was geraakt.”
Dankbaar werk De dankbaarheid van de persoon in kwestie was groot toen ze het resultaat zag. ,,Dat maakt dat dit werk voor mij heel mooi is om te doen, hoe moeilijk het soms ook is. Veel mensen verwachten niet dat van een stapeltje kleding nog iets fraais en dierbaars kan worden gemaakt. Iets dat altijd bewaard kan worden. Maar dat is precies het mooiste aan dit werk.”
Van kleding kan Marjon tastbare herinneringen maken zoals een kussen. Foto Recouture
Haar tip aan mensen die afscheid hebben moeten nemen van een dierbare, is om niet te snel kleding of andere stoffen voorwerpen weg te doen. ,,Misschien dat je er later nog iets van kunt laten maken. Ik krijg vaak van mensen te horen: als ik wist dat jij dit werk deed, had ik die spullen niet weggedaan. Hopelijk komen steeds meer mensen te weten van deze mogelijkheid. Het verdriet kan ik niet weghalen, maar ik kan wel een beetje troost bieden.”
