Als wielrenner was John Kerstholt uit Beilen zeer succesvol. Hij wist wat het was om de strijd aan te gaan.
Maar een hersenbloeding kwam op zijn weg, en daarna kanker. Die levenskoers bleek niet te winnen. Hij overleed op 44-jarige leeftijd.
Hij leek als jonge jongen alle reden te hebben voor optimisme want het leven lachte hem toe als beloftevolle wielrenner. Op zijn erelijst prijken onder andere de zege in het Groninger kampioenschap junioren op 23 mei 1994, winst in de Ronde van Beilen en ook in de criteriums van Boxmeer en de Acht van Chaam wist hij als eerste zijn voorwiel over de eindstreep te drukken. Betekenisvolle zeges, allemaal liefdevol bijgehouden door zijn moeder Lineke die de passie van haar zoon voor wielrennen deelt en zelf in allerlei vrijwillige functies de sport nog steeds dient.
Zijn grote liefde Renske (41) ontmoet John tijdens zijn studententijd in een kroeg in Groningen. „Ik was meteen verkocht,” vertelt ze. „Eerste indruk: een vriendelijk gezicht, een mooie rij blinkend witte tanden en we konden meteen enorm met elkaar lachen.” Dat hij na hun eerste ontmoeting op reis ging naar Amerika stond hun geluk niet in de weg. Al snel werd er weer contact opgenomen en bleek de verkering serieus. Het stel ging samenwonen in Assen en settelde uiteindelijk in Meppel. Langzaam maar zeker werd Renske ook in het wielerwereldje gezogen. „Het ging zo hard, ik vond het in het begin doodeng.” Maar al snel werd een schaafwond meer of minder voor lief genomen.
John begint bij De Stormvogels in Veendam en groeit uit tot topamateur. Schrijft de gerenommeerde Ronde van de Veenkoloniën op zijn naam. Bloedfanatiek, rijdt meerdere etappekoersen in het buitenland. Doet er alles aan, leeft voor zijn sport. Toch weet hij geen profloopbaan af te dwingen. Net niet goed genoeg. Zijn doorzettingsvermogen zorgt ervoor dat hij niet in een maatschappelijk gat valt. Een afgeronde opleiding communicatie zorgt voor een goede baan als vertegenwoordiger bij onder andere Nijburg Industry Group in Westerbroek. Het wielervirus laat hem echter nooit los. Als ploegleider van de NWVG boekt hij prachtige resultaten met zijn team met als hoogtepunt de winst in de nationale clubcompetitie in 2012.
John Kerstholt komt als eerste over de meet in de Omloop van de Veenkoloniën in 2000. Eigen foto
n zijn familieleven gaat het hem voor de wind: hij sticht samen met Renske een gezin en wordt de trotse vader van Rosalee en Thomas. Maar op 13 maart 2020 neemt zijn leven een dramatische wending. In het bijzijn van zijn gezin en Lineke krijgt John een hersenbloeding. Hiervan herstelt hij aanvankelijk goed. Bij een MRI-controle in het ziekenhuis ruim twee maanden later is het mis: een plek die er niet hoort, een agressieve hersentumor.
Een lang traject, gericht op levensverlenging, met twee operaties, bestralingen en chemokuren staat hem te wachten. Hij laat zich niet uit het veld slaan. Een reis met de camper door Denemarken staat op het programma. Zoveel mogelijk tijd doorbrengen en herinneringen maken met de kinderen, familie en vrienden.
Zo wordt in wielercafé De Kruimel in Gasselte een prachtig feest georganiseerd met alles erop en eraan. Thema: vier het leven. Er staat een busje in de grote tuin waar met allerlei uitdossingsattributen bijzondere foto’s gemaakt worden. Speeches doorspekt met een lach en een traan want John is inmiddels uitbehandeld. Hij blijft na deze morele opsteker zolang mogelijk zelf op de fiets zitten. Doordat de tumor in het motorische gebied van zijn hersenen zit vallen langzamerhand de functies van zijn linker lichaamshelft uit. Lopen wordt steeds moeilijker en ook zijn linkerarm valt helemaal uit.
Toch blijft hij zoveel mogelijk oefenen en bewegen. Het fietsen doet hij op een driewielfiets met trapondersteuning, totdat hij tijdens een tochtje vlakbij huis in een droge sloot belandt. Het gaat niet meer. De pijn neemt het over. „Hij zat door pech gewoon in de verkeerde waaier,” vat zijn vader Albert de noodlottige situatie van zijn zoon in een wielerterm samen. Na twee jaar tevergeefs knokken overlijdt John Kerstholt op 17 juni 2022.
„Papa had een mooie dag uitgekozen,” herinnert Rosalee zich de uitvaart van haar vader. Op die bloedhete junidag reed Renske haar man met een bakfiets naar de afscheidsdienst. Vriend Addy Engels had iedereen ontroerd met zijn uitvoering van Chris Stapleton’s nummer Friendship . De met helium gevulde ballon die de laatste weken bij Johns bed en kist had gestaan, was bij thuiskomst na het afscheid in de tuin in een boom blijven steken.
Het is nu maanden later. Als Rosalee over haar vader praat, is het vol aanstekelijk enthousiasme. John Kerstholt heeft zijn levenslust doorgegeven aan de volgende generatie. En de vastzittende ballon vloog uiteindelijk toch richting hemel.
Bron: DvhN Geplaatst 20-2-2023. Foto: Eigen foto.
Voor eeuwig en altijd hun verhaal.
John Franke was een man van twee keer in de handen spugen en de dingen regelen. Toen hij in 2020 hoorde dat hij longkanker had, ...
Wie De Maartjestuin in Eesveen bezoekt, betreedt een andere wereld. Het is een groene oase. Eigenaresse Maartje van Berkel (60) voegt een loot toe aan ...