Nieuwe Duurzame Asbestemming Opties
As-kistjes, een nieuwe vorm van asbestemming waarmee u uw dierbare herenigt met de natuur “U kunt de as van uw dierbare overledene ophalen” Het bericht ...
„Mijn schilderijen zijn mijn dagboek, de spiegel van mijn stemmingen, van mijn verdriet, mijn vreugde”, zei Jerre Hakse over zijn eigen werk. Leeuwarder Courant -recensent Eduard Kools zag in 1968 dat er in ‘zijn vegetatieve kunst een explosieve dreiging hangt, die wel eens een expressie zou kunnen zijn van zijn kijk op maatschappelijke toestanden’. En cultuurredacteur Sikke Doele noemde Hakse in 1988 Frieslands belangrijkste abstract-expressionist, ‘een rusteloze, gedreven, boeiende verteller in kleur en lijn’.
Hakse groeide op aan het Vliet in Leeuwarden, toen daar nog water stroomde. Hij was de jongste van zeven kinderen. Zijn creatieve talent kreeg een technische basis op de ambachtsschool waar hij bij onder anderen Auke de Vries in de klas zat. Hij ging werken als etaleur/decorateur. Na de oorlog trok hij naar Amsterdam en hij probeerde met werk in de haven zijn opleiding aan de Kunstnijverheidsschool te betalen.
Speelgoed voor spastische kinderen
Dat slaagde echter niet en hij keerde terug naar Friesland. Hier nam hij deel aan groepsexposities, hij ontwierp speelgoed voor spastische kinderen, decorstukken, en versieringen voor het Fries boekenbal. Voor het Tropenmuseum in Amsterdam en voor de bezoekerscentra op Vlieland en Ameland schilderde hij diorama’s. Bovendien maakte hij plastieken bij een sportcomplex in Menaldum en voor het psychiatrisch ziekenhuis in Franeker.
Met collega Josum Walstra begon hij in de jaren 60 in Harlingen expositieruimte De Blauwe Hand, die na enkele (magere) jaren weer sloot. Ook het café Passe Partout in zijn ouderlijk huis aan het Vliet was geen lang leven beschoren. Hij hoopte dat deze culturele en politieke ontmoetingsplaats genoeg op zou brengen, zodat hij zich aan de schilderkunst kon wijden, maar dat bleek niet het geval.
De Prins van Waldeck
Eind jaren tachtig vertrok hij naar Scheveningen om buiten de provincie naam te maken. Dat slaagde, maar hij miste Friesland en keerde begin jaren negentig terug. In Aldtsjerk had hij de ruimte om zijn eigen koers te varen. Na een grondige verbouwing betrokken hij en zijn tweede vrouw Pam Damstra de voormalige panden van bijbeluitgeverij Jongbloed aan de Grote Kerkstraat en openden hier galerie en atelier De Prins van Waldeck.
Vier jaar geleden sloten de deuren van De Prins definitief. Hakse had vanwege gezondheidsproblemen al enige tijd niet meer geschilderd. Nog één keer kwamen er veel bekenden langs om zijn werk in volle glorie te bekijken. De familie neemt in de rouwadvertentie afscheid met de woorden: ‘De spiegel blijft nu leeg, zijn dagboek is klaar’.
Bron : Leeuwarder Courant, 30 maart 2024. Foto : LC/Arodi Buitenwerf
