Een voetbalman met een rood-wit hart

In zijn woonplaats Emmen is Geert Jeuring (80) overleden. Hij was de eerste stadion-speaker van FC Emmen en jarenlang materiaalman van de club.

De enige materiaalman van heel Nederland in driedelig pak. Zo noemde voormalig Emmen-trainer Ben Hendriks de op 18 juni overleden Geert Jeuring. De Emmenaar zag er altijd uit om door een ringetje te halen. Niet omdat hij de club vertegenwoordigde, maar omdat hij het plezierig vond om er netjes en verzorgd uit te zien. Ander kenmerk: zijn gefluit. Had hij het ergens naar zijn zin, dan begon hij met het fluiten van allerlei vrolijke deuntjes. Dat ging automatisch, zonder dat hij het zelf in de gaten had.

Groot voetballiefhebber

Geert Jeuring was een groot voetballiefhebber, werkte jarenlang voor de Emmer profclub. Maar zelf was hij bepaald geen ster op de groene mat. Hij groeide op in een zes kinderen tellend gezin aan de Angelsloërdijk, in een klein huisje nabij het huidige zwembad Aquarena. In zijn jeugdjaren speelde hij voor de amateurvoetbalclub Emmen, die toen nog haar thuisduels afwerkte op het sportpark aan de Kerkhoflaan. ,,Ik was fanatiek, maar had weinig talent’’, zo blikte hij in 2012 terug. ,,Ik heb ook maar enkele jaren gespeeld. Het voetbal viel moeilijk te combineren met militaire dienst en met mijn werk als elektricien. Ik werkte vaak over ver.’’

Eind jaren zeventig belandde Jeuring – zoon van een letterzetter van de Emmer Courant – opnieuw bij de Emmer voetbalclub. Voetbaltrainer Wim van der Heuvel, die destijds in een Citroën-garage werkte bij Jeuring in de buurt, vroeg hem om jeugdleider te worden bij vv Emmen. Jeuring ging akkoord en niet lang daarna draaide hij ook kantinediensten. Toen Emmen in 1985 de overstap maakte naar het betaald voetbal, werd Jeuring er materiaalman. Ook was hij de eerste stadionspeaker. Meermaals ging hij op pad met Elly Rodenburg, jarenlang de pr-dame van de club. ,,Dan reden we met een auto met luidspreker door de buitendorpen. Om mensen op te roepen om vooral naar het stadion te komen.’’

Jarenlang had Jeuring in zijn werkruimte gezelschap van een rode kat. ,,Die kat was bij het stadion aan komen lopen’’, zegt Roelie Post, die de laatste 21 jaar de partner was van Jeuring. ,,Omdat die kat net als toenmalig Emmen-directeur Rob Groener wat rossig was, kreeg die kat van Geert de naam Robbie. Lange tijd waren ze onafscheidelijk.’’ Tot 2003 was Jeuring materiaalman. Daarna hield hij zich onder meer bezig met het inrichten van huizen voor spelers, het ophangen van reclameborden en het aansturen van de schoonmaakploeg. In 2010 vertrok Jeuring bij FC Emmen. Hij wilde er in de krant niet te veel woorden aan vuilmaken, maar gaf wel aan dat hij bepaald geen vrienden was met een toenmalig directeur.

Trouw

Jeuring bleef trouw de wedstrijden van de profclub bezoeken. De handen stak hij in het vervolg als vrijwilliger uit de mouwen bij de amateurs van vv Emmen. ,,Hij vertrok bij FC Emmen met een koude douche, bij vv Emmen vond hij een warm bad’’, zegt partner Roelie Post. Veel energie stak Jeuring onder meer in het plaatsen van stoeltjes op de tribune. Op maandag- en dinsdagochtend dronk Jeuring in de kantine koffie met andere vrijwilligers, op woensdagochtend besprak hij met drie vrienden de toestand in Emmen en de rest van de wereld bij Bakker Bart in het centrum.

Op 18 juni overleed Jeuring. De Emmenaar, vader van twee zoons, was al enige tijd ongeneeslijk ziek. Op zijn eigen verzoek werd er geen ruchtbaarheid aan zijn overlijden gegeven. Na afloop van de uitvaartdienst gingen de genodigden voor een lunch naar de kantine van vv Emmen. Ook dat was geheel conform de wens van Geert Jeuring, een voetbalman met een rood-wit hart.