December, ook een feestmaand als je rouwt?

En dan is het weer december, de maand van familie, samenzijn, gezelligheid, eten en lichtjes. Voor mensen in de rouw is het zoeken naar zingeving. Wat is het kerstfeest zonder een geliefde, waarom zou ik het nieuwe jaar vrolijk inluiden nu … er niet meer is?

Rouwen en het leven vieren tegelijk
Carina was in april weduwe geworden. Haar man was plotseling overleden aan de gevolgen van een longembolie. Ze was in shock geraakt zo direct na zijn overlijden en langzaam met zelfzorg en hulp van haar rouwbegeleider klom ze uit het dal. En nu, zo voor de kerstdagen, kwam ze voor een coaching gesprek. Het lukte haar niet de dagen door te komen; uit bed stappen was al een ramp en dan lag de hele dag nog voor haar. Voor haar gevoel begonnen de avonden al rond een uur of vier, omdat het dan alweer donker werd. De kerstboom die haar dochter voor haar had gekocht vrolijkte haar ook niet op. De lichtjes gaven haar geen vreugde. Ze zag verschrikkelijk op tegen de feestdagen.

Bleef het maar altijd zoals het was
Zij en haar man hadden ieder jaar de kerstdagen goed gevuld; op de eerste kerstdag kwamen de kinderen met aanhang op bezoek en op de tweede kerstdag ontvingen ze familie en een paar goede vrienden. Het was altijd druk, er werd gezellig gepraat en soms een spelletje gedaan. Ze verheugde zich er ieder jaar op om een mooi diner te verzorgen. Aan lange tafels zaten ze met het hele gezin en voor de kinderen kocht ze mooie geschenken die dankbaar werden ontvangen. Het was gezellig, liefdevol en soms schuurden de discussies, maar dat hoorde er ook bij. Ze hadden het goed. Ze vertelde dat haar man haar op zo’n dag met een liefdevolle blik kon aankijken en dat ze samen zo ontzettend blij en trots waren met hun gezin en met elkaar.

De nieuwe werkelijkheid
Dit jaar was ze niet in de conditie om dit allemaal te regelen, maar ze wilde wel graag een kerst zoals ze dat gewend was. Ik had haar geadviseerd om de organisatie uit te besteden, daar moest ze in ieder geval geen stress van hebben. Helemaal niet deelnemen aan de voorbereidingen was ook niet handig, want voorbereiden gaf haar wel wat te doen. Het was iets om voor wakker te worden. Haar kinderen hadden dat goed opgepakt en namen de verantwoordelijkheid voor de organisatie van de eerste kerstdag op zich. Voor de tweede kerstdag pakte haar zusje het stokje van haar over. Zij nodigde de vrienden uit, regelde het eten. Dat gaf rust en ook kon ze het plezier van kerst af en toe voelen. Zo ging ze heen en weer tussen verliesoriëntatie en hersteloriëntatie.

Tips voor mensen in verdriet

• Plan vooraf met je gezinsleden of vrienden hoe je feestdagen wilt doorbrengen. Door je voor te bereiden dat het een emotionele dag kan worden, kun je vermijden dat je je plots overvallen voelt.
• Houd er rekening mee dat je op die dagen niet gewoon kunt functioneren. Doseer de taken die je op je neemt, want rouwen is een vermoeiende bezigheid. Vermijd overdadig eten en drinken en te lang opblijven.
• Organiseer je inkopen vooraf, beperk het aantal winkels, bestel boodschappen online of vraag iemand je inkopen mee te brengen.
• Spreek af hoe je herinneringen wilt ophalen en verdriet wilt delen. Luister ook naar de wensen van je kinderen. Maak de kinderen duidelijk dat verdriet te maken heeft met liefde.
• Doe iets symbolisch zoals bijvoorbeeld een kaars aansteken, een bepaalde plaats kiezen, een herinnering aan de kerstboom, ….

(Uit Helpen bij Verlies van Manu Keirse 2017)

Fijne feestdagen!

Gerda Hagenauw Geplaatst 15-12-2020