De warmte en de grappen van Shirley (29) uit Exmorra deden iedereen goed

Het leven is juist zo goed op de dag dat de dood Shirley Beets (29) plotsklaps van het kaatsveld in Burgwerd plukt.

Zondag 27 augustus is een zonovergoten, vrije dag. Shirley doet mee aan de fameuze Keetpartij: een kaatstoernooi dat meer om de gezelligheid draait dan om de winst, precies zoals zij de sport het liefste beleeft. Er zijn veel vrienden, er is natúúrlijk een feest met livemuziek na.

Het toernooi, met tweehonderd uitgelaten kaatsers, is in volle gang als Shirley in elkaar zakt. Van alle kanten schieten mensen te hulp, hulpdiensten worden opgetrommeld, een nichtje belt Shirleys ouders Klaas en Ria Beets in Witmarsum en haar vriend Tjitse Groenveld. Iedereen racet naar Burgwerd. Maar als heit zijn oudste daar in het gras ziet liggen, weet hij al snel: het duurt te lang, ze is weg.

In deze verdrietige dagen troosten de familie Beets en Tjitse zich met de wetenschap dat Shirley erg gelukkig is op het moment dat ze overlijdt. Met Tjitse heeft ze de liefde hervonden, ze wonen net in hun eerste koophuis in Exmorra. Heit en mem zijn gezond en wel en ook de band met zus Melissa en broer Michael is innig en vol grapjes. Ze houdt van haar werk in het kinderdagverblijf in Heeg.

Kerstkindje

Shirley is een kerstkindje. Ze overvalt haar ouders in alle vroegte op eerste kerstdag 1993. Klaas en Ria zetten hun oudste samen op de wereld – de dokter is te laat.

Ze groeit op tot een grappig, onverschrokken meisje met een donkere stem. Dat geluid valt op de lagere school al op als er een voorstelling van de kinderen is. Al die nachtegaaltjes op het podium en Shirley met haar eigen sound. Als ze lacht (vaak), buldert het en dat mist zijn uitwerking nooit. Ze hééft iets: mensen voelen zich beter en blijer als Shirley met haar warmte en grappen in de buurt is.

Leren vindt Shirley lastig, maar ze krijgt de zaken voor elkaar met zwoegen en doorzetten. Na de middelbare school in Harlingen volgt ze de opleiding tot interieurstyliste en meubelmaker. Ze heeft talent. Op het oog – door het schikken en schuiven met planken en latten – maakt ze mooie dingen, zonder eerst te rekenen of te tekenen.

Avontuurlijk

Er stroomt pioniersbloed door de aderen van de Beetsen in Witmarsum. Ze durven onbekende paden in te slaan, op weg naar een nieuw avontuur. Voordat de kinderen er zijn, wonen Klaas en Ria jaren in Canada om er te boeren en later goud te zoeken. Daar is immers nog ruimte voor dromen, hier allang niet meer.

Ze zijn Klaas’ broer Tony achternagegaan. Hij is begin jaren tachtig als jonge boer in Canada neergestreken en heeft er succes geoogst als goudzoeker. Shirleys broer Michael vertrekt ook naar Noord-Amerika: hij werkt nu bij Uncle Tony. De Beets- family is uitgegroeid tot beroemdheden door de tv-serie Gold Rush . Discovery Channel volgt de robuuste goudzoekers al seizoenenlang.

Shirley is ook niet bang om iets nieuws te proberen. Met haar toenmalige vriend verhuist ze in 2018 naar Brøns om er als ‘setboer’ te werken op de melkveehouderij van een Deense familie. Shirl onder de koeien, wie had dat gedacht? Haar familie is trots, vooral omdat ze zo lenig met de verandering omgaat. Ze stort zich op Deense lessen en maakt algauw vrienden met baantjes in hotels, want met het bedrijf loopt het financieel uiteindelijk niet goed af.

Verliefd

De twee keren terug en proberen het in de Flevopolder samen nog eens op een boerderij, maar ze kunnen er hun draai niet vinden en stoppen. Als vervolgens ook de liefde het begeeft, gaat Shirley naar huis, naar Witmarsum, om hier te timmeren aan een nieuw leven.

Dat gaat haar heel goed af. Tjitse wordt in 2021 hartstikke verliefd op een pure, nuchtere, sportieve jonge vrouw met een hart vol vrienden, die altijd zichzelf blijft. Ze gaan vaak te toeren in de auto en jee, wat kunnen ze heerlijk praten. Tjitse en Shirley houden van dorpsfeesten, autocrossen (ze zou volgend jaar meedoen in Blauwhuis) en reizen (dit jaar al naar Mexico en Polen geweest).

De weekenden zijn vol feestjes, kaatspartijen en verjaardagen en het is maar een paar weken terug als Shirley zegt dat ze zichzelf verdomd graag zou willen klonen, want ze wil niks missen. Voor haar heeft Tjitse juist een andere baan genomen, van chauffeur die altijd onderweg is naar planner op kantoor. Ze wilden gewoon vaker samen thuis zijn. Hij begint er op 1 oktober toch maar aan.

Zelf bepalen

Bovenaan de rouwkaart staat ‘Ik mei myn eigen hûd bepale’. Da’s een gekke uitdrukking, hebben lezers gedacht. Het zal een tikfout zijn. Haar familie vindt die verwarring wel grappig, want dit is juist precies een zegje van Shirley in hun ‘thústaal’. Ze roept het al als klein meisje, als iemand haar op de kast jaagt of iets probeert op te leggen. Niks ervan, zij bepaalt zélf wat ze doet en wat ze vindt.

Onverwachts vlug

Shirley is onverwachts vlug gekomen en onverwachts vlug gegaan. Niet wegkruipen in een hoekje nu, zeggen de achterblijvers flink. Kracht vinden en doorgaan.

Het is moeilijk voor ze om (nog) niet te weten waaraan ze gestorven is. Tegelijkertijd is het troostend dat Shirley altijd zo gul met vriendelijkheid was en zo vurig van alles genoten heeft. Misschien is dat de reden dat haar dochter álles wilde meepakken, denkt haar mem dan. Ze kon maar kort blijven.

Bron: LC. Geplaatst 8-9-2023. Foto: eigen foto