Terug
In memoriam

De enige weg is ‘uphill’, wist Piter Jakob

Zien hoe de eerste stralen zon ’s morgens boven de berg uit pieken. Met de eerste skilift naar boven glijden. Als eerste van de berg suizen, slalommend over de verse sneeuw. Alles wil hij meemaken, geen moment van iedere dag missen. Piter Jakob Bosgraaf heeft een compleet leven in 23 jaar gestopt. Moeder Hilda: ,,Hij heeft in de tijd die hij had zoveel mooie ervaringen gehad, vrienden gemaakt en herinneringen verzameld. Dat is mooi om te weten en tegelijk: hij wilde nog zóveel.’’

De zoon van Hilda en Jaap Sije Bosgraaf uit Kollumerzwaag is een verlegen, bescheiden kind. Hij kijkt de kat liever uit de boom voordat-ie zich in de drukte stort. Het rumoer bij zwemles vindt hij niet leuk, bij het maken van speelafspraakjes met andere kinderen staat hij niet vooraan en het sinterklaasfeest op school slaat-ie liever helemaal over.

Drummen, dat gaat ’m juist geweldig af. En die rol van drummer past Piter Jakob ook: onmisbaar in iedere groep, het ritme bepalend, maar hij hoeft niet in de schijnwerpers. Met zijn zusje Anne Like heeft hij een bijzondere band. Ze leert voor onderwijsassistente en hij moedigt haar vaak aan veel vertrouwen in haar talenten te hebben en ze te gebruiken.

Gedrevenheid en enthousiasme

De familie Bosgraaf is dol op sport. Vader Jaap Sije loopt graag marathons, het liefst op extreem terrein. Bij Piter Jakob openbaart zich eenzelfde gedrevenheid en enthousiasme. Samen lopen ze een trail in Zwitserland en Oostenrijk en in oktober draven ze samen de marathon van Amsterdam. Piter Jakob is een jaar of zes als hij voor het eerst op ski’s staat in Kaprun. Al snel suist het manneke in duizelingwekkende vaart van de piste. De liefde voor de bergen zit meteen diep verankerd.

Het opvoeden van Piter Jakob is vooral een kwestie van hier en daar een piketpaaltje slaan. Hun zoon blijkt over een groot zelfsturend vermogen te beschikken en heeft altijd een doel voor ogen. Hilda: ,,Hij heeft zichzelf heel veel aangeleerd, zichzelf enorm ontwikkeld. Alles waarover hij zich zeker voelde, dééd hij gewoon. Piter Jakob werd nooit gehinderd door gedachten als ‘kan ik dit wel’?’’

Na de havo vliegt ‘PJ’ uit naar Groningen, waar hij sportkunde studeert aan de Hanzehogeschool. Hij duikt met een grote boog in het studentenleven, sluit zich aan bij studievereniging Mesacosa en studentenschaatsclub Tjas en gaat her en der aan de slag als skileraar en organisator van wintersportvakanties. Is hier al gezegd dat hij ook een begaafd en veelgevraagd DJ is? Hilda: ,,Heel soms dacht ik: lieve jongen, doe je niet te veel dingen tegelijk?’’

Het grote inzicht over zijn toekomst krijgt hij tijdens een familievakantie in de sneeuw. Piter Jakob staat naast zijn moeder en samen kijken ze verwonderd naar een groep zit-skiërs die aan een afdaling begint. Hij zegt: ‘Daar wil ik later mee werken’. Hij loopt met zijn vriendin Maud vijf maanden stage in Canada bij Whistler Adaptive Sports, waar Piter Jakob veel leert over aangepast sporten voor kinderen en volwassenen met een fysieke of mentale beperking.

Dit artikel is geplaatst in Dagblad van het Noorden van 1 maart. Verder lezen: https://www.dvhn.nl/groningen/In-Memoriam-De-enige-weg-is-uphill-wist-Piter-Jakob-23-25409196.html