Bonnie Pointer, bekend van de Amerikaanse popgroep The Pointer Sisters, is maandagochtend op 69-jarige leeftijd overleden.
Het nieuws is maandag door haar zus Anita bevestigd aan TMZ. Een doodsoorzaak is niet bekendgemaakt.
De vier zusters Ruth, Anita, Bonnie en June begonnen hun zangcarrière in de jaren zestig in de kerk van hun vader. De zussen kwamen in 1971 als zanggroep samen om vervolgens als nostalgie-act tussen jazz, dixieland, bigband, funk, r&b en country grote successen te verzamelen.
In totaal namen ze vijf albums op, voordat Bonnie Pointer in 1978 de groep verliet om voortaan soloplaten op te nemen. Ze tekende bij Motown en bracht in 1978 en 1979 twee albums uit.
Bron: De Telegraaf. geplaatst 9-6-2020
Vond je dit een nuttig artikel? Deel het:
We willen hen die we moeten missen blijven herinneren. Met een HerinnerHen houdt u het verhaal van uw overleden dierbare levend. Mensenlinq plaatst hun verhaal en foto in een dag- of weekblad en ook op de site van Mensenlinq.
Cake of champagne na de uitvaart?
Wat zijn de alternatieven en trends.
Tijd van leven beschrijft het gepasseerde bestaan van mensen met een bijzonder verhaal. Vandaag Twan Tuik (2000 – 2019) uit Barger-Compascuum.
Dinsdagmiddag 24 maart, half vier. Een zwarte bus rijdt door de Buurmasingel in Zuidbroek en stopt bij nummer 8. Henk Bos stapt uit en plaatst een trap op de oprit. Daarop zet hij blikjes bier, frisdrank, wat shotjes. Uit de luidsprekers op de oprit schalt Nothing else matters van Metallica luid door de straat. Op repeat.
Opstaan jongens! Het is vandaag een bijzonder dag. We moeten afscheid nemen van papa en dat gaan we doen zoals hij geleefd heeft, met plezier!
Zo omschrijft Mieke* alle beelden, filmpjes, berichtjes en bestanden die uit de telefoon van haar overleden dochter tevoorschijn zijn gekomen. Ze heeft ze nog niet allemaal bekeken, maar de wetenschap dát ze er naar kan kijken, geeft haar rust.
Marcel was er echt altijd, maar dan ook echt. Zijn interesse in mensen was natuurlijk en oprecht. Zo kon hij oprecht verwonderd zijn als hij verwonderd was, vrolijk als hij vrolijk was en dat laatste was hij bijna altijd. Die oprechte grote glimlach wordt gemist.
Vaak ga je na een bruiloft of een kinderfeestje naar huis met een klein bedankje, iets om de dag te kunnen blijven herinneren. Toen Iris Reek na de uitvaart van haar beste vriendin met lege handen naar huis ging, begon ze daar over na te denken. Iris: ,,Aan het einde van een leven wil ik graag een herinnering in huis hebben.’’ En zo kwam ze uit bij RememberBox.
In de bloementuin van Janet bloeiden vier anemonen.
“Kijk”, zei ze, “deze bloemen zijn voor mij het symbool van liefde voor mijn vier dochters: Miriam, Miranda, Fenna en Ingres”.
2017 stond voor onderzoeker José Martin van Herinneringscentrum Kamp Westerbork in het teken van een monsterklus. Het afgelopen jaar werkte ze aan De 102.000 Namen: een monument voor alle vanuit Nederland gedeporteerde en vermoorde Joden, Sinti en Roma.