Theodorus Johannes (Theo) Aalbers

Ook ik heb veel goede herinneringen, van 1963 t/m 1968 was hij mijn leraar Nederlands. Een hoofdvak, belangrijk en spannend vanwege de mondelinge overhoringen want je wist nooit wie hij de beurt gaf. Later ontmoette ik Theo weer bij de AVNijmegen. Ik zie het nog voor me, op Kan. Faberstraat bij de gymzaal, waar wintertraining gegeven werd aan de jeugd. Nu stonden we daar als gelijke, allebei ouder. Rozan trainde met mijn oudste dochter Marion in de groep. En ook hebben we als recreant samen gelopen in het vrijdagavondgroepje. We hebben toen de training een keer onderbroken vanwege onweer. Ton en ik herinneren ons Theo als een vriendelijk, innemend mens, die altijd rekening hield met de mening van een ander.

Ik las het overlijdensbericht van Theo al in de krant. Ik heb heel goede herinneringen aan Theo. Hij zette zich met hart en ziel in voor de club AV Nijmegen in een niet zo makkelijke tijd. Ik interviewde hem nog voor het toenmalige clubblad de Mareton. Hij was steeds aan het wikken en wegen, bijvoorbeeld over de plaats van de breedte-atletiek in een club met ook veel toppers. Ik had grote waardering voor zijn diplomatieke aanpak, ook al had hij het daar soms moeilijk mee.