Rosa Bouma - de Bruycker

Mijn herinneringen gaan terug naar 2e helft jaren zestig. Zaterdagavond,TV kijken of Dia's van de vakantie. Haar voorkeurs drankje in die tijd was volgens mij Apriko Brandy. Oosterbierum, naar de Zeedijk, altijd heel gezellig.

Bedankt oma voor de mooie herinneringen, kopjes thee, potje jam, cake mee en vooral, altijd welkom.

Rust zacht oma.

Als kind was ik altijd zo bang voor de dood. Niet het doodgaan, maar de gedachte dat de dood onherroepelijk is. Elkaar nooit meer tegenkomen. Moeder troostte dan door te zeggen, zie eens naar een bloem,die komt uit, na de bloei, sterft hij af. Zo is het ook met de mens... Dankbaar ben ik haar voor alles wat ze voor mij heeft gedaan.