Hans Erkelens

Als jongetje van 15 (?) logeerde ik bij Hans en zijn familie. Wij kenden elkaar dankzij “tante Betty) , zijn zus die in Den Haag woonde. Zij was mijn buurvrouw en via haar leerde ik Hero en Onno kennen, die van mijn leeftijd waren. Ik keek op tegen die vriendelijke landschapsarchitect. De familie Erkelens is in mijn heugen gegrift en tante Betty heeft een belangrijke opvoedende rol in mijn leven gehad. Haar verhalen over het Jappenkamp zijn mijn leven bijgebleven. Rust in vrede meneer Erkelens ( ik noemde hem geen Hans, dat was niet gepast in die tijd)

Beste familie, van Hans Erkelens, dank voor het overlijdens bericht van jullie vader. Hans heb ik leren kennen bij de A.K.E. als een zeer getalenteerde schilder die zijn mede cursisten soms ook nog zijn kneepjes van het vak leerde. Mooi dat hij zo'n hoge leeftijd heeft mogen bereiken, alle goeds voor u allen Ik zal hem niet snel vergeten.