Guus Nering Bögel

Zo eens terug denkend vroeg ik me af hoe het Dr. Nering Bögel vergaat, ben ik eens gaan zoeken op zijn naam. Om tot mijn schrik te ontdekken dat hij vorig jaar is overleden. Van af 1996, als 18 jarige student, heb ik wel 9 jaar bij Guus op zolder een studentenkamer gehuurd. Guus was een geweldige man, recht door zee, altijd eerlijk, maar had het niet gemakkelijk alleen met zijn zoon te wonen na het vertrek van zijn vrouw. Ik heb me altijd welkom gevoeld. We hebben regelmatig samen gegeten en af en toe gezorgd voor zoon Adriaan. Hij werkte veel in zijn praktijk en waardeerde het dat ik er was om iemand in huis te hebben. Ook heb ik hem regelmatig geholpen met klusjes en de toen voor hem nieuwe computer technologie, internet aansluiting, etc. Ik kan me nog veel herinneren van het huis. Guus vertelde regelmatig over zijn werk als tropen arts en droeg zorg voor vluchtelingen. Een man met een goed hart. Al mijn beste wensen voor Guus en zijn nabestaanden. In het speciaal voor Adriaan.

Guus was mijn eerste opleider, wat een geweldig voorbeeld. Onvoorwaardelijke volle aandacht voor de patient en diens situatie. 1995 .. andere tijden! Semafoon en “ boekjes” als medisch dossier. Sterkte aan allen, we hadden geen contact meer, maar koester warme herinneringen aan die tijd.

Van 1992 tot aan zijn pensionering dr. Nering Bögel als huisarts gehad. Een fijne dokter die altijd de tijd voor je nam. Zijn verleden als tropenarts verschafte een gemeenschappelijke basis voor het gesprek, maar ook zijn ergernis over de toenemende bureaucratisering in de gezondheidszorg, waar hij zichtbaar moeite mee had. Mijn vrouw en ik spraken hem kort nog voor zijn vertrek naar Frankrijk. Ontzettend jammer voor hem en zijn vrouw en familie dat hij hier niet lang van heeft kunnen genieten.

Guus, jaargenoot en oud-lid Simplex Veri Sigillum, helaas maak je de herstart van ons dispuut niet mee! Hierbij een laatste groet!