Gerrit Ruurd Fokkema

Ik heb Gerrit en Bouwien verschillende malen op bezoek gehad in Australia, waar ik woon. Nu terug in Nederland voor een bezoek aan familie zag ik vanmorgen, dat hij er niet meer is. Wij hebben elkaar maar enkele keren gezien, maar hij maakte een grote indruk op me, en kijk regelmatig naar een van de kaarten die hij ons stuurde, die nog in de keuken hangt. Condoleances aan Bouwien en familie.

Gerrit heeft talloos veel malen het bijzondere verhaal verteld van de heldhaftige bevrijding op 8 december 1944. Het lef van de kp. hun eigen leven te riskeren voor 51 gevangenen in het Huis van bewaring is door Gerrit in herinnering gehouden. Postuum heeft hij hen grote eer bewezen.

Wij hebben een bijzondere man gekend, Gerrit Fokkema vol energie en een mensenvriend. De heer Gerrit Fokkema is een integer en bescheiden mens die met zijn vertellingen, onbedoeld en vooral bij de jeugd, een zeker heldendom oproept. Hij straalt echter uit dat zijn eigen herinneringen ondergeschikt zijn aan de mensen die hem bevrijd hebben, dezen hiervoor wil eren en er tevens zorg voor wil dragen dat wat hem en anderen is overkomen niet nogmaals geschiedt. Om dit alles voor de toekomst te kunnen bewaren zijn zijn herinneringen op alle mogelijke manieren vastgelegd. De nu door hem geopende, zeer fraai en bescheiden ingerichte cel, waarin hij destijds verbleef, mag wel als de kroon op zijn jarenlange vertelarbeid worden gezien. Wij wensen de nabestaanden en vrienden veel sterkte met het verwerken van het verdriet. Namens alle vrijwilligers van Stichting Blokhuispoort.

Als oudste zoon van Joop Willemse de agent die als een van de eersten naar binnen ging om met een goed plan de bevrijding van onder meer Gerrit Fokkema mogelijk te maken, condoleer ik zijn nabestaanden met zijn overlijden. Ik heb hem leren kennen als een betrokken en geëngageerde persoon die dankbaar en eerlijk datgene wat hem is overkomen doorgaf aan velen; hij beschouwde dit als zijn taak. We zijn hem daarvoor dank verschuldigd. Hij zal worden gemist op 8 december a.s.

Na mijn bezoek, in 2016, aan het Nationaal Archief in Den Haag en het overtikken van de processen-verbaal aldaar van o.a. broer Ruurd Fokkema was Gerrit degene die mij stimuleerde om door te gaan met de beschrijving van de arrestatie van leden van de verzetsgroep "Je Maintiendrai" in Leeuwarden. Gerrit fungeerde voor mij als vraagbaak. Nooit te beroerd om over die akelige tijd na te denken. Straks, bij de presentie van "Kraakhelder", gebaseerd op de processen-verbaal, zal ik de aanwezigheid van Gerrit missen. Mijn gedachten gaan uit naar zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Gerrit, mijn dank voor je belangstelling en stimulerende woorden. Leida.

Rust zacht meneer. Ik ben altijd erg onder de indruk geweest van uw persoonlijkheid.

Ik ben bezig een boek te schrijven over de deelnemers aan de overval op de Leeuwarder gevangenis van 8 december 1944. Gerrit Fokkema werd daarbij bevrijd. Hij was de laatste nog levende betrokkene. Jammer dat hij de reünie van deze overval op 8 december 2019 (75 jaar na dato) niet meer meemaakt. We hadden hem er graag bij gehad. En ook jammer dat hij het verschijnen van het boek niet meer meemaakt. Opgedragen aan zijn bevrijders zoals hij ze noemde.