Baukje Wytsma

Lieve Richy. Wat een schok om te lezen dat Baukje overleden is, en dat zo plotseling. Wat vind ik dit erg voor je. Ik vond het altijd zo leuk om jullie tegen te komen, meestal in het museum. Wat zal je je nu alleen voelen. Lieve meid, heel veel sterkte.

Myn âldste herinnerings binne fan Jufke, sa't hja yn ús famylje neamd wurde. Gewoan yn de klas oppe beukerskoalle, mar ek dat hja mei my nei de kapper yn Heechterp gong, om't hja sa "keunstig" myn hier knippe hie. Ik ferstjinne in reep doe't ik my de mûle ticht hâlde, haha!.. Dat ik yn Dútslân by harren thús op it kaserneterrein foar it earst yn in bad lei.. By it bregje yn Reduzum doe't hja mei Ruurd troude.. Mar ek ús heit syn fonkeling yn de eagen as hja ter sprake kaem, se swom wol mei mei de ploech yn De Skelp, St.Anne. In seldsum waerme frou, dy't my altyd wer herkende as wy letter troffen. In gemis foar har neisten: Sterkte liket it net genoch te sizzen.