Arie (Aat) van der Hoeven

Week na week gaat voorbij, zo ook de afgelopen week waarin wij constateerde dat het alweer een jaar geleden was dat je afscheid heb moeten nemen van je gezin en een ieder die je lief is. We hebben nog iets bij je graf gezet, misschien vind je het mooi! lieve ome aat, rust zacht.xx

Oom Aat, bijna een jaar geleden, t lijkt wel een week, zo intensief beleefd. Dank voor alle laatste indrukken die u achter liet. Levensles nummer 1; pluk de dag, en kijk naar de grote lijnen, zie je kracht en niet je zwaktes. Spreek uit dat je van elkaar houd, het kan zo maar over zijn. Rust Zacht San, Mark en Mette

Fijn dat we de laatste weken nog zo'n goed contact hebben gehad en een beetje tot steun hebben kunnen zijn. Dapper was je tot het einde en dat is knap, dat je Elly zo kort voor je overlijden nog belde om haar te feliciteren typeert je, en is bewonderenswaardig. Vroeger keek ik als klein broertje tegen je op, nu weer.....rust zacht Aat, je stond met Ien aan de basis van een mooi gezin en blijft een baken !

Nooit iemand zo moedig gezien. Afscheid nemen, voor het laatst in iemand zijn ogen mogen kijken. Iemand die zoveel te lijden had. Respect, dat verdient u. En een ieder om u heen zo moedig, een steun voor iedereen die langs kwam. U laat een hoop goeds achter, ben heel blij dat ik in uw leven een plekje had. Afscheid nemen bestaat niet. Tot Ziens.

Het leven zat vol onzekerheden. Elke dag moest je strijden om te overleven. We zagen in je ogen de pijn die je moest doorstaan. Niemand gunde jou dit omdat je zo sterk bleef. Maar juist jij kon het niet winnen van die rotziekte ondanks dat je zo sterk bent. Elke stap die je nam, nam je niet alleen. Je gezin aan je zij om je te steunen. De zucht van verlangen kwam toch. Je moet weten ook al ben je hier niet meer. We zullen altijd bij je zijn waar je ook bent.