Back to normal na een overlijden
Mam, mogen we weer naar school? Naar school, huh? Dat hoeft echt niet hoor!
Mam, mogen we weer naar school? Naar school, huh? Dat hoeft echt niet hoor!
Laurie Faro vroeg zich af waarom we tegenwoordig zo anders omgaan met schokkende voorvallen. Onlangs promoveerde ze aan de Tilburgse universiteit. Die ijzingwekkende stilte, op het geklapper van de vlaggen na. De emoties bij het koningspaar. Die eindeloze rouwstoet. Al die belangstellenden langs de snelweg, tussen Eindhoven en Hilversum.
Tijdens mijn vrijwilligerswerk in het Hospice, leerde ik een wijze les. Een les die ik nooit meer zal vergeten en die ik me, bij ieder verdrietig afscheid, herinner.
Schipper Oeds begeleidt nabestaanden op het Wad
Rouwverwerking. Hoe doe je dat? Iemand of iets verliezen is nooit leuk. Of het nu is door de dood van een geliefde, een vriendschap die verbroken wordt of een scheiding. Of het verlies van je baan of een diagnose van een arts. Verlies betekent rouw en uiteindelijk accepteren dat iets nooit meer terugkomt. Pas dan kun je verder en is er ruimte voor iets nieuws.
Pasen viel dat jaar begin april. Je voelde de kracht van de zon toenemen in de frisse lucht van de lente. Het gezin van vijf (vader, moeder en drie kinderen) had de feestdagen doorgebracht met de familie. Het was gezellig geweest.
‘Piep’, het herkenbare geluidje van een binnenkomend berichtje op mijn telefoon. ‘Hij is klaar! Ik app je wel even een foto’. Mijn telefoon piepte nogmaals om aan te geven dat er een tweede berichtje was binnengekomen.
Hoe moet je verder met je leven als een dierbare daaruit is gestapt? Met die vraag worstelen tal van mensen van wie de partner, een familielid of een vriend zelfmoord heeft gepleegd. De Stichting Nabestaan Na Zelfdoding Drenthe wil hen helpen.
Op 2 november wordt weer Allerzielen gevierd. Door katholieken, maar ook door steeds meer anderen. Begin deze eeuw leek Allerzielen in ons land een rooms-katholieke gedenkdag op z’n retour. Maar de laatste jaren grijpen ook steeds meer niet-katholieken de dag aan als een moment om stil te staan bij overledenen. Of om, zoals steeds vaker gezegd wordt, het leven van geliefden te vieren.