OPENLUCHTMUSEUM
Heb je ook weleens dat je heel graag iets wilt delen met iemand, maar je vrijwel tegelijkertijd realiseert dat dat niet meer kan? Ik heb ...
Heb je ook weleens dat je heel graag iets wilt delen met iemand, maar je vrijwel tegelijkertijd realiseert dat dat niet meer kan? Ik heb ...
Een tastbare herinnering hebben na het overlijden van een dierbare is voor veel mensen erg waardevol. Daarom heeft Anita de Jong daar haar werk van ...
Ze is boos, zó verschrikkelijk boos. Het leven heeft haar een streek geleverd. Ze zouden met pensioen, de camper stond al voor de deur om hen ontspanning en naar mooie oorden te brengen en toen ging haar man dood.
Muziek galmde uit de speaker van mijn telefoon. Mijn hoofd vol met studiestress en mijn buik vol met pasta. De zomervakantie was dichtbij en het warme weer kwam ...
Ze was gestuurd door haar leidinggevende. Ze wilde zo graag, maar werken lukte niet; ze maakte fouten die ze niet van haar gewend waren, haalde ...
Het is een prachtig kindje. Haar moeder laat de foto’s zien van het doodgeboren meisje. Haar derde kind. Ze zou nu acht zijn geweest. ‘We hebben een paar hele mooie dagen gehad met haar. Mijn zoon en dochter gingen er heel natuurlijk mee om toen ze bij ons in de kamer in haar witte rieten mandje lag. Ze waren heel verdrietig, want er zou een nieuw kindje komen en dat gebeurde ook, maar ze bleef maar heel kort. Ze snapten heel goed dat het heel erg was wat er was gebeurd, maar het zijn kinderen he. En ze vonden al die aandacht en al dat bezoek ook heerlijk, wat ik heel goed snap.
Een klein jongetje, met een lapje voor het oog, staat met een plantenspuit in de hand. Hij moet de gipsmal nat houden terwijl zijn opa, kunstenaar Gerhardus Adema, doorwerkt aan de bronzen koe ‘Us mem’. Gerard, oudste in een Leeuwarder Rooms gezin met vier kinderen, was dol op zijn opa. Net zoals zijn kleinkinderen later dol op hem waren.