Terug
In memoriam

Piet Schrijvers (75) was markante doelman met het hart op de tong: ’Eén brok bezetenheid’

Met de dood van Piet Schrijvers (75) verliest het Nederlandse voetbal een uniek boegbeeld. De topkeeper van onder meer Ajax en Oranje is nog steeds de houder van een bijzonder record en grossierde in bijnamen. Maar die ene – Beer van De Meer – had voor hem de meeste zeggingskracht.

Het was een zachte winterdag en op een bank van zijn stamcafé De Dorpskamer in Ermelo knuffelde Piet Schrijvers zijn oudste kleindochter Danique. Hij dronk koffie, at een gebakje en glimlachte voortdurend, maar de gesprekken aan tafel drongen niet meer tot hem door. De man wiens hele leven had gedraaid om de bal, wist nu niet meer dat Ajax de volgende dag tegen Feyenoord zou spelen.

Zes maanden later is zijn leven omgezet in een legende. Net als zijn generatiegenoot Wim Jansen (25 januari 2022) stierf Schrijvers op 75-jarige leeftijd aan de ziekte van Alzheimer. In 2018 was de diagnose gesteld. Schouderophalend noemde hij het ’een kwaaltje’. Met die kenmerkende nuchterheid ging hij zijn doodvonnis te lijf. „Ik wil niet denken aan het moment dat ik helemaal niets meer weet. Ik zeg liever: hoppeta, zolang ik redelijk kan functioneren en fluitend naar het café ga, probeer ik er het beste van te maken.”

Kwetsbaar

In 2019 presenteerde Schrijvers zijn biografie, waarin hij zich kwetsbaar opstelde. Hij had zich nog nooit verstopt voor de realiteit, dus nu ook niet, vond hij. De opbrengst schonk de familie aan de stichting Alzheimer Nederland. Daarna trok hij zich terug uit de publiciteit. De voormalige Telesport-rapporteur wil herinnerd worden als keeper, vertelde zijn zoon Patrick woensdag, en niet als een patiënt die binnen vier jaar aftakelde en zijn herinneringen zag verdwijnen in de mist.

Piet Schrijvers bij Feyenoord-Ajax. Ⓒ GUUS DE JONG

Piet Schrijvers, geboren in het door Utrecht opgeslokte Jutphaas, was een markante doelman met handen als kolenschoppen en het hart op de tong. Type ruwe bolster, blanke pit. Tussen 1963 en 1985 kwam hij tot 632 officiële competitiewedstrijden, 63 Europa Cup-duels en 46 interlands. Hij stopte 86 strafschoppen en heeft nog steeds een bijzonder record op zijn naam staan: slechts dertien tegendoelpunten in het seizoen 1971/1972 als keeper van FC Twente.

Tijdens het WK van 1978 veroverde hij een basisplaats, maar door een diepe beenwond – opgelopen nadat Ernie Brandts de bal tegen Italië in eigen doel had geschoten – moest hij de (verloren) finale tegen Argentinië aan Jan Jongbloed laten. „Die frustratie draag ik met me mee”, zei hij. „Dat was nou echt een wedstrijd voor mij geweest. Niks ten nadele van Jan, maar die grondgevechten waren mijn specialiteit.”

Op het hoogste niveau hield hij het 22 seizoenen vol. „Niet slecht voor een bouwvakkertje”, zei hij daarover. Als semiprof van FC Twente werkte hij ook nog in de Betoncentrale. Die achtergrond tekende hem. Wie liep te lanterfanten op de training of in een wedstrijd, kreeg de wind van voren. Zijn werkethiek en eerzucht zaten diepgeworteld. Toen Ajax hem vanwege zijn leeftijd wilde lozen en alvast Hans Galjé als nieuwe keeper had aangetrokken, deed hij er juist nog een schepje bovenop. Prompt won hij in 1983 de Gouden Schoen in het Telesport Voetballer van het Jaar-klassement.

Piet Schrijvers hield het 22 seizoenen vol op het hoogste niveau. „Niet slecht voor een bouwvakkertje”, zei hij daarover. Door zijn robuuste postuur en brullende stem noemden pers en publiek hem De Beer van De Meer. Ⓒ GUUS DE JONG

Aad de Mos, tussen 1981 en 1985 trainer van Ajax, omschreef hem als een trainingsbeest dat elke dag door het slijk gehaald wilde worden. En vriend Bobby Haarms, De Goede Beul van Ajax, stelde: „Hij moest pijn lijden, telkens een beetje doodgaan op dat veld. Pietje was één brok bezetenheid.”

Door zijn robuuste postuur – soms honderd kilo schoon aan de haak – en brullende stem noemden pers en publiek hem De Beer van De Meer. Later werd die bijnaam verhaspeld toen hij zijn carrière afsloot bij PEC: van De Bolle van Zwolle tot Het Lek van PEC. En weer later, toen hij als trainer naar Brabant vertrok, kwam hij bij TOP binnen als De Kolos van Oss. Maar die eerste eretitel betekende voor hem alles. „De enige die van waarde is.”

Souplesse

Jaar in, jaar uit wist Schrijvers critici te logenstraffen met zijn ongekende souplesse. „Eigenlijk heb ik mijn hele carrière ter discussie gestaan als het om mijn gewicht ging. Vandaar dat ik mezelf die regelmaat in mijn oefeningen aanleerde. Kritiek interesseerde me niet. Ik wist dat ik me had opgewerkt van een doorsnee keeper die eigenlijk te zwaar gebouwd was tot iemand waar mensen respect voor hadden omdat ik zo soepel bleef. Een kwestie van herhalen, herhalen en nog eens herhalen.”

Talrijk zijn de actiefoto’s in de archieven waarop Schrijvers zich onverschrokken tussen uitgestoken armen en benen stort; voor de duvel niet bang. De meeste spitsen gingen liever een blokje om. „Alleen voor Piet Schrijvers komen stond gelijk aan zelfmoord”, is een gevleugelde uitspraak van oud-prof en de latere quizmaster Frank Kramer.

Redding

Met zijn ontzagwekkende uitstraling was de redding vaak al voor de helft gemaakt. Even veelzeggend als hilarisch is een moment uit de wedstrijd Engeland-Nederland in 1977 (0-2). Bij een dieptepass stormde Schrijvers zijn doel uit. In een flits realiseerde hij zich dat hij te laat zou komen. Toen zette hij maar een keel op. Zijn tegenstander schrok zo van het verbale geweld dat hij inhield en de bal rustig over de achterlijn liet rollen. Johan Cruijff liep naar Schrijvers toe, stak zijn duim omhoog en sprak de legendarische woorden: „Klasse Piet, dat heb je tactisch goed gedaan.”

Bron: De Telegraaf. Geplaatst 13-9-2022. Foto: Ⓒ ANP