Roger Cals

Beste Marjan, Gisteren zat ik met een vriendin in de auto en hadden we het toevallig over Eijkhagen, de middelbare school waar wij samen op hebben gezeten. Zij vertelde me dat ze van haar nichtje had gehoord dat mijn toentertijd favoriete docent, meneer Cals, afgelopen december is overleden. Ik ben hier uiteraard erg van geschrokken en heb meteen zijn rouwkaartje opgezocht. Meneer Cals was een geweldige man: hij heeft mijn liefde voor aardrijkskunde - voor mens en lesgeven, de aarde en de natuur - vormgegeven. Zijn reisverhalen, die hij klassikaal met ons deelde, zijn me altijd bijgebleven en ik zal ook nooit ons veldwerkuitstapje naar Sweikhuizen vergeten. Ik was niet altijd de gemakkelijkste scholier, maar meneer Cals kon daar wel mee omgaan. Hij heeft me laten zien dat het soms niet erg is om eens hard te vechten voor jezelf; voor een goede educatie. Ik heb veel aan hem te danken en ik hoop dat jullie daar kracht uit kunnen halen. Dikke knuffel!

Marjan, Wat een verdrietig nieuws zie ik vandaag in de krant. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen bij het verlies van Roger en ik hoop oprecht dat mooie herinneringen het verdriet kunnen verzachten.