Peter en Janneke Souren - Nelissen

10 jaar geleden sloeg het nieuws over de neergehaalde vlucht MH17 in als een bom. Kort erna bleek Janneke een van de inzittenden te zijn met haar man Peter. Ik was in shock toen ik dit vernam. In mijn jonge jeugd heb ik veel van haar geleerd met de blokfluitles. Later ben ik, in vervolg daarop en mede door Janneke geïnspireerd, naar het conservatorium in Den Haag gegaan met klarinet. Die mooie muzikale tijd zal ik nooit vergeten. Heel veel kracht en sterkte gewenst aan de directe families en vrienden van wijlen Janneke en Peter. Ik hoop dat jullie troost kunnen halen uit het ophalen van dierbare memoires. In iedere traan weerspiegelt de glinstering van een mooie herinnering.

Peter, nog steeds lijkt het een nachtmerrie... Ongeloof, frustratie en verdriet... Wat gaan wij jou missen!!! Dank je wel dat je er was!! Wat een leegte laat je achter :-(

Ik ken jullie niet maar veel sterkte met dit verdriet voor fam.

Na 12 dagen kan ik nog niet bevatten wat er is gebeurd. Boos, verdrietig en ontzet, geen andere woorden voor. You can no longer see me, but please know that I am there I am the flowers in the garden, I am the wind beneath your hair The memories that I left behind, shall forever be with you As for me I am in heaven now, where my life will start anew Ik wens alle nabestaande veel sterkte en kracht toe..

Janneke, je was mijn blokfluitlerares zo'n 25 jaar geleden. Ik zal een van je eerste studenten zijn geweest in Roermond. We vormden een ensemble samen met andere studenten. We speelden de Pink Panther en er was nog een plaat van gemaakt. Mijn moeder en ik zijn met je meegaan naar Ikea om toentertijd jou te helpen met meubels uit te zoeken voor je nieuwe woning. Wat kan het leven vaak pardoes voorbij zijn.......

Zojuist zag ik de woorden van Matu in de krant. Met steekwoorden werd het leven van een levenslustige vrouw geschetst. Janneke... Ik kon het amper geloven. Ooit liet ze me zo trots voelen, toen we in de Oranjerie mijn eerste compositie voor blokfluitensemble speelden. Ik kreeg de credits. 18 jaar was ik, 18 jaar geleden. Ik voelde me op dat moment groot door haar. Het was onvergetelijk. Net als zij. Veel sterkte met het verlies van twee schitterende mensen.

Jij kent mij maar de mensen die er nu niet meer zijn heb ik èèn keer persoonlijk ontmoet een week voordat ze met mijn vader Walter Claesen en Rik Claesen met de vliegende meubelmakers naar Nepal zijn geweest, ik wens de nabestaanden dan ook heel veel sterkte in deze zware tijd.

Ik ken jullie niet maar het voelt of je naaste fam. bent verloren wens de nabestaanden heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.