Pepijn Remmers

Dag ouders van Pepijn , wij kennen jullie niet , jullie ons evenmin maar jullie verhaal is aangrijpend. Wat hebben jullie een mooie betrokken intensieve zoekende moeilijke helpende weg afgelegd met jullie zoon....beter had niet gekund...we leven heel erg met jullie mee!

Mijn vrouw leest net het bericht voor van het overlijden van jullie zoon. Ik krijg kippenvel en een traan loopt over mijn linkerwang. Vreselijk. Ik snap dit zo goed. Ik heb zelf drie kinderen en zie dat ze het er moeilijk mee hebben. Met name onze oudste dochter. Ze hebben zo hard hun sociale contacten nodig voor hun ontwikkeling. Online-onderwijs is niet hetzelfde. Statisch achter de computer zitten is niet hetzelfde als fysieke les. Het gemis om mensen te leren kennen, om met vrienden iets leuks te doen is killing voor veel jongeren. Ik vraag mij dan ook al lang af of de tol die we moeten betalen voor de mensenlevens die we redden met de maatregelen niet veel te hoog. Ik kan geen steun bieden, en geen woorden verzinnen die het gemis en de leegte kunnen vullen. Heel veel sterkte met jullie vreselijke verlies in deze absurde, surrealistische tijden.

Pepijn heb ik niet persoonlijkgekend, wel zijn grootouders Guus en Yvonne, veel jaren geleden. Bij deze wil ik graag uitdrukking geven aan mijn medeleven met het grote verdriet over dit verschrikkelijke verlies. Ik wens jullie heel veel sterkte in deze vreselijke omstandigheden, en dat je bij elkaar troost en bemoediging mag vinden.

Ik heb kennisgemaakt met Pepijn tijdens zijn zoektocht naar ander onderwijs, vlak voor de lockdown. Via een van de studenten hoorde ik het bericht van zijn overlijden. Wat een schok. Ik wil ouders vrienden en familie veel liefde en sterkte wensen om dit verlies een plek te geven.