Karin Roos

Lieve Karin, Onze eerste liefde. Vrolijk, veel lachen. Veel bij mij thuis. De kanovijver, het strand, bij jou en vooral mij thuis. De foto s. Na mij Guus en het fietsen in Engeland, Ron - de foto s ook daarvan komen nog weleens voorbij. Op bezoek bij je in Souburg later - je was al ziek geweest. Anita verhaalde in de tuin hier nog over je. Je lach als je je hoofd zo schuin hield zal me altijd bij blijven. Na 8 jaar zelf ziek te zijn geweest af en aan dacht ik vannacht eigenlijk door Anita ik bel je eens op om te vragen hoe het gaat. Nu zie ik dat dat niet meer gaat. Je oprechtheid, je lach, je liefde is er, en zal altijd als steun door je gezin heen hebben gestraald en door hen voortleven. Het spijt me dat ik het nu pas zie en je pijn niet een beetje meer heb kunnen delen. We Reizen verder ik ben er zeker van Tot Ziens lieve Karin ❤️🙏 Rem

Karin was het eerste 'echte' vriendinnetje van een van mijn broers. Jeugdliefde, maar wel een echte. Ik vond Karin altijd een bijzondere en hele lieve vrouw en ze is me als één van de weinige vriendinnen van mijn broers nu nog altijd bijgebleven. Wat vreselijk om te lezen dat ze door die rotziekte is getroffen. Ik wens haar familie, vrienden en nabestaanden veel sterkte met het dragen van dit verlies.