Jan Tollenaar

Met intens verdriet verneem ik op ver Lombok dat Jan er niet meer is. Ik bewaar beste en lieve herinneringen aan hem als medestudent en vriend. Daarna verloor ik hem eigenlijk uit het oog maar af en toe spraken of zagen wij elkaar in Stad. Steeds met vreugde en betrokkenheid. Groningen is leger wanneer ik terugkeer. Veel sterkte met dit grote verlies. Arjo

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε. Zo leerden we Jan, elkaar en het "leren leven" kennen. We zien elkaar na 40 jaar terug en we zullen Jan's aanwezigheid daarbij moeten missen, maar niet de herinneringen aan hem. Wat we toen niet wisten weten we nu wel en de weg naar Ithaka is voor ieder van ons verschillend en altijd te kort. We wensen iedereen in Jan's directe omgeving heel veel moed en sterkte om hiermee te leren leven.