Jan Piet Huizinga

Wij leerden Jan Piet eerst kennen toen hij vertegenwoordiger was bij de ECI. We brachten veel tijd door samen in de auto op weg naar lokatie, bij hem thuis in Leeuwarden of in het restaurant bij de Molen. Hij was altijd goedlachs en had altijd het hoogste woord. God wat kon die man praten en wat een gezellige goser was het. Nog net heeft hij de geboorte van onze dochter mee kunnen maken voordat wij naar Canada verhuisden. Helaas is het contact daarna verwatert. Toch is de schok er niet minder om. Hij was nog veel te jong om ons nu al te verlaten. Michelle en ik wensen alle nabestaanden erg veel kracht om dit enorme verlies te verwerken. In gedachten zijn wij bij ze en Jan Piet zal altijd in ons geheugen blijven als de vrolijke man die wij hebben leren kennen.

Drie dagen voor je dood nog lekker bijgepraat….. je klonk net als altijd, vrolijk, gezellig, goed lachs…. Het weerzien hadden we gepind op dit jaar September…… Lieverd, dank je wel voor je steun en toeverlaat in die rotte job in Oostenrijk, je was m'n zen - en doorzettings MASTER. We'll meet again, daar heb ik alle vertrouwen in. Dikke zoen, en dank je voor je vriendschap…

Lieve Jan Piet, ik ken je van vroeger. Je ouders, ijsco's en ponytijd. Altijd een brede lach en vriendelijk. Oudebildtzijl, Langhuisterweg en het restaurant. Je kids moeten jou te vroeg missen. Hopelijk vinden ze de kracht en moed met de goede herinneringen en woorden van jou om door te gaan. Heel veel sterkte voor jullie allen die JP lief hadden.

Zo willen we jan piet graag herinneren. Als een vrolijke man die daarnaast ook absoluut een luisterend oor had voor iedereen. Niks was te gek voor hem. Het leven is een weg vol obstakels, veel obstakels heeft hij kunnen ontwijken en uiteindelijk kwam hij steeds weer op zijn bestemming aan. Maar dit obstakel zag hij en niemand aankomen. Ik denk met plezier terug op de vele keuken sessies waar we spraken over 1000 dingen. En we zijn hem dankbaar voor alles wat we samen mochten beleven. Er heerst maar één gedachte, deze weg had anders moeten eindigen.. JP rust zacht en je blijft in onze gedachten altijd voortleven…

Beste Emma en Derek, ik ken jullie niet persoonlijk, maar jullie vader en ik zijn in de kinds- en jeugdjaren veel met elkaar opgetrokken. We deelden hobby's en waren aan het paardrijden. Ook onze wederzijdse ouders waren bevriend. Mijn innige deelneming met het verlies van jullie vader en ik wens jullie veel sterkte de komende tijd! Warme groet uit de Languedoc, Frankrijk. Oliver H. JONGSMA

Gecondoleerd familie en nabestaanden