Gertjan (Gert) van der Linden

hey Gertjan, kerel, waarom nu al weggaan, we gingen nog afspreken en samen een ritje doen hier in de Brechtse heide. Veel te vroeg, je was nu weer gelukkig, altijd was je in de weer, stond je klaar voor vrienden. Over het Friese paard wist je alles, Mewes, jou knappe hengst, je vrouwkes paarden lijn zal vederleven. Je blijft in mijn geheugen als de vriendelijke brutale allesweter maar zo tof. Ik herinner onze reis naar Windsor nog of het gisteren was... Verdomme, hoe dom dat we onnodig afspraken uitstelden, nu is het te laat maar ik ben zeker dat je daarboven rust zal vinden en je blijft in mijn gedachten, tot ooit misschien, Yves