Bouke Durk Wilms

Pas vandaag, 20 maart 2024, lees ik over het droevige bericht van het overlijden van Bouke Durk Wilms. Het raakt mij diep. Bouke Durk was mijn maatje op de Pedagogische Academie in Emmen tussen 1983 en 1986. Zijn gekkigheid, humor, eigenheid, zijn politieke kennis en mening, zijn liefde voor landbouw, voor Drenthe, voor mensen..... ik zal het niet vergeten. De projecten die we samen deden, al die keren dat we naast elkaar zaten in de les, de gesprekken over leven, liefde en God. Zijn struggle daarmee...... blij te lezen dat hij God weer heeft teruggevonden. Hij heeft nu bij Hem de tijd van zijn leven. Dankbaar dat ik hem mocht kennen. Voor wie nog vaak aan hem denkt: ik deel met jullie een glimlach bij de gedachte aan Bouke Durk.

Een lieve zachtaardige en een integer man. Een plezier om mee te werken. Rust zacht en voor de nabestaanden heel veel sterkte en kracht toegewenst.

Als taal-ambassadeur van de gemeente Emmen, heb ik helaas maar 1x met je mogen samenwerken. Ik heb je leren kennen als een vriendelijk en gevoelige man. Veel sterkte aan vrienden en familie. Ik zal je missen Gretha Leijendekker