Bart Ramakers

Van Ome Sjeng Dautzenberg hoorde ik dat Bart er niet meer is. Onbegrijpelijk als je dat zo onverwachts hoort. Ik denk graag terug aan vroeger tijden dat Bart en Joost bij ons thuis in Heerlen kwamen logeren. Dat was altijd een feest. Apetrots was ik op mijn neefjes. Ook al zijn we elkaar als volwassenen niet meer tegengekomen voelen de warme woorden hierboven heel herkenbaar. Ik wens Katelijn, Maartje, Gijs en Femke, Tante Nellie en familie heel veel sterkte. Nicht Marie-José Ramakers.

Lieve tante Nellie, neven en nichten en natuurlijk zijn vrouw en zijn kinderen, Geschokt en sprakeloos dat Bart overleden is. Hij was ons kleine Bartje. Liefs, Roosmarie. Alle sterkte gewenst, ook van Hans. Gouda, 14 juni 2010.

Ik hoorde van mam van het overlijden van mijn neef Bart, ik wil langs deze weg zijn vrouw en kinderen heel veel sterkte toe, en de rest van de familie. Sonja, carlo, Jessica en Jan, Franky.

Ik lees de krant en verstijf bij het overlijdensbericht van Bart. We gingen vroeger wel eens op stap in de stad. Later in mijn leven ben ik Bart uit het oog verloren. Bart, de altijd energieke en sportieve jongen. Ik wil langs deze weg de vrouw, kinderen en familie van Bart heel veel sterkte wensen. Bart krijgt in mijn jeugdherinnering een speciale plaats. We drinken dan een pilsje en dansen dan op leuke muziek.