Anton Paul Amir

Lieve familie, vandaag lees ik tot mijn schrik en verdriet over het overlijden van mijn vriend Anton Amir. In al die jaren, zo’n 50 (!), vond ik altijd een luisterend oor en een warm welkom bij hem, als ik met tussenpozen zijn wijsheid en originaliteit nodig had. De laatste jaren verloren we elkaar wat uit het oog, in een leven vol verplichtingen, kinderen en kleinkinderen. Maar nooit zijn we elkaar vergeten. Lieve, fijne man. Hoe je mij, vooral in mijn jongere jaren wankelend op weg naar volwassenheid (die wel even op zich liet wachten) met een paar rake woorden, bijlichtte op mijn pad. Ik ben je er eindeloos dankbaar voor. Ook al zagen we elkaar niet, de laatste jaren, te weten dat je er was, was al belangrijk. En nu is dat voorbij. Voor mij blijf je altijd deel van mijn bestaan. Lieve Riet, veel liefs en dank. Lieve Helma, veel sterkte! Aardige kinderen van Anton, over wie hij altijd met zoveel trots en liefde sprak, sterkte met de leegte die hij achterlaat! Hartelijke groet.

Een bijzonder mens die me van de rand van de afgrond heeft gehouden toen hij in Utrecht voor de GGD werkte. Vaak denk je: 'had ik maar...'. Ik ben te laat, maar heb hem nog wel samen met zijn kinderen gesproken na mijn reis naar Indonesie. Een prachtig mens.

Een Grote Vriend is heen gegaan op Reis naar zijn geliefde geboorte land met de Hulp van Hier Boven Anton Je was een bizonder Mens die klaar stond voor een ieder met Raad En Daad Heel Veel Dank dat je mij geholpen heb de Goede Weg van het leven te gaan bewandelen we zullen jouw alle Missen Tony

rust zacht mijn lieve vriend, dank voor je 57 jaren vriendschap ARIE en HANNIE