In memoriam

De geëmancipeerde apotheker Gina

Ze bezat geestdrift, doorzettingsvermogen en levenslust. En bovenal was ze een geëmancipeerde vrouw: Gina Hoving, apotheker in Burgum. Ze overleed op 29 september.

Jeichina (Gina) werd op 11 september 1944 geboren als tweede kind in een Gronings sprekend gezin in het Drentse Bargercompascuum. Op de christelijke hbs in Emmen ontwikkelde ze een voorliefde voor de exacte wetenschappen, vooral scheikunde. Deze passie leidde tot de keuze voor de studie farmacie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na het behalen van haar apothekersdiploma werkte ze vier jaar als tweede apotheker in de stad Groningen.

Maar haar ambitie was het opzetten en runnen van een eigen apotheek. Die kans deed zich in 1973 voor in Burgum. De 29-jarige Gina greep die met beide handen. Makkelijk was het niet. Het was een tijd waarin van vrouwen werd verwacht dat ze trouwden en kinderen kregen, niet dat ze carrière maakten. Van instanties als banken hoefde ze dan ook niet op veel medewerking te rekenen.

Apotheek in keet

Maar Gina had vertrouwen in haar eigen kunnen en zette door. Ze begon haar apotheek in een houten keet aan de Noordersingel en liet een paar jaar later een nieuw gebouw neerzetten. Ondertussen maakte ze zich het Fries meester.

In 1975 trouwde ze met Roelf Mulder. Al snel na het huwelijk volgde de geboorte van drie zonen. Intussen had ze ook een groep assistentes om zich heen verzameld. En daar diende de volgende uitdaging zich aan: wat doen we met de kinderen die worden geboren, inclusief haar eigen?

De pragmatische Gina bedacht een oplossing: neem ze maar mee naar het werk. In de apotheek werd opvang georganiseerd, zodat de moeders konden blijven werken. Een revolutionair idee voor die tijd, waarmee haar farmacie uniek was. Door de jaren heen zijn er zo meer dan zestig kinderen opgevangen. Haar personeel was daardoor erg trouw; veel medewerksters hebben tientallen jaren in de apotheek gewerkt.

Roeping

Gina was een lieve bazin, met aandacht voor haar personeel. De personeelsuitjes werden door haar betaald, en zelf luiers meenemen voor je kind mocht beslist niet; daar zorgde zij voor, aldus de assistentes.

Ruim 44 jaar was de apotheek een roeping voor Gina; bij nacht en ontij stond ze klaar voor haar patiënten. Nog maar twee jaar geleden deed ze de zaak over aan, uiteraard, een vrouw.

In haar vrije tijd mocht ze graag handwerken. Ze maakte veel van haar kleren en die van de kinderen zelf. Ook reizen gaf haar veel plezier; haar elders studerende zoons en buitenlandse studentes achterna, en na haar pensioen met de camper op pad. Van de Noordkaap tot Portugal en van IJsland tot Hongarije. Hiervoor haalde zij op zestigjarige leeftijd nog haar grootrijbewijs.

Geven

Een van haar mooiste eigenschappen, aldus zoon Pieter, was geven. In allerlei opzichten gaf zij aan anderen, of ondersteunde zij hen, zonder zichzelf daar op voor te laten staan. Zo nodigde ze elke zomervakantie een buitenlandse studente uit om een maand lang stage te lopen in haar apotheek. Ze verbleven bij haar thuis.

Na een hersenbloeding in september 2018 werkte Gina zich langzaam een weg terug. Het was haar niet gegund om de stijgende lijn verder door te zetten. In september belandde ze met een longontsteking in het ziekenhuis. Hier overleed zij op 75-jarige leeftijd. Een vrouwelijke voorganger en uitvaartleider leidden het afscheid, op Gina’s verzoek; geëmancipeerd tot op het laatst.

Dit artikel is geplaatst op 19 oktober in de Leeuwarder Courant.